8 f 2015 | Sinema
Yeni yılın ilk yazısında izleyenleri keyiflendirecek komedileri ele almak istedim. Mutlu bir sene geçirmenizi dilerim.
İyi seyirler,
Chef / Şef
- Yönetmen: Jon Favreau
- Tür: Komedi
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: Jon Favreau, Sofia Vergara, John Leguizamo
- Süre: 114 dk
“Carl Casper şık bir restoranda çalışan bir baş aşçıdır. Kendi mutfağına ait yemekleri nefistir ama lokantanın menüsüne bağımlı çalıştıkça yaratıcılığı ve ona bağlı olarak da yemeklerinin lezzeti düşüşe geçer. Üstelik önemli bir gurmenin yemekleri hakkında yaptığı olumsuz eleştiriler Carl için bardağı taşıran son damla olur. Yeteneğine rağmen kariyerinde düşüşe geçtiğini hisseden Carl’a tam da bu dönem bir teklif gelir: ikinci el bir bir yemek karavanı al ve kendi işinin patronu ol! Oğlu Percy ve eski bir arkadaşı olan Martin?in yardımıyla Carl Amerika yollarında yemeğe ve yeni lezzetlere ve de en önemişi hayata dair tutkusunu yeniden keşfedecektir.”
Özellikle gastronomi merakı olan seyircileri içine çeken filmi tanımlamak için bence tek bir kelime yeterli: samimi! Hem senaristliğini hem yönetmenliğini hem de baş rolünü üstlendiği filmi ile önce samimiyeti sonra gerçekçiliği yakalayan Jon Favreau, adeta gerçek bir şef olduğuna inandırıyor. Aylarca usta şeflerden ders alarak gösterdiği performans, filmin temel gücü oluyor. Hayallerin peşinden koşmak, idealler, sosyal medyanın gücü ve aile bağları konularının etrafında dönen film ortalama hikayesine rağmen ortalamanın üstünde bir seyirlik olmuş.
Modern Family’den hayranı olduğum Sofia Vergara, her türlü hayranı olduğum Robert Downey Jr. , Dustin Hoffman ve bir miktar Scarlett Johansson ihtiva eden Chef, Iron Man gibi dev prodüksiyonlara imza atmış Favreau’nun kişisel arşivine katmak istediği küçük ama değerli bir parça olmuş.
Özellikle yemeklere ve işin mutfak kısmına ilgi duyanların izlemesini tavsiye ederim.
Tammy /Baş Belası
- Yönetmen: Ben Falcone
- Tür: Komedi
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: Melissa McCarthy, Susan Sarandon, Toni Collette
- Süre: 97 dk
“Orta yaşlarına yaklaşmış bir kadın hayatına dair ne var, ne yoksa kaybeder. İşi, arabası ve hatta evini dahi elinden kaçırır. Ne yapacağını bilemez halde çare arayan kadın çareyi büyükannesine yanaşmakta bulur. Birlikte yapacakları bir yolculuk her şeyi değiştirecektir.”
İçimizdeki Melissa McCarthy aşkı bambaşka zira sayıları çok fazla olmayan kadın komedi oyuncularından biri. Ülkemizde Mike & Molly ile biliniyor olsa da tüm dünyada özellikle Bridesmaids ile hakettiği ünü kazandı yetenekli oyuncu. Eşi Ben Falcone’un ilk yönetmenlik deneyimi olan Tammy’de başrolü sırtlayan McCarthy dışında, Susan Sarandon, Allison Janney ve Kathy Bates gibi müthiş kadın oyuncuları barındıran film aslında komedi görünümlü bir dram ve yol filmi. Her ne kadar bir dolu ünlü ve başarılı oyuncuyu barındırıyor olsa hikayesinin pek ilgi çekici bir yanı olmayışından tüm film çok havada.
Sadece oyunculuklar için izlenebilecek bir film…
The Interview
- Yönetmen: Seth Rogen, Evan Goldberg
- Tür: Komedi, Aksiyon
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: James Franco, Seth Rogen, Lizzy Caplan
- Süre: 112 dk
“İlgiyle izlenen bir talk show programı, piyasaya yeni giren yapımcıyla ve karizmatik sunucusuyla yayınlandığı televizyon kanalında başarıyla devam etmektedir. Televizyon dünyasının durmaksızın üreten fabrikası, işlerken pek çok sırrı örter ve karanlık ilişkileri gizler. Tutunmaya çalışırken bir dakikada boğazına kadar batılabilirken tuhaf olaylar da etrafında gelişmeye başlar. Yapımcı ve sunucu da şov dünyasının kendileriyle ilgili yaptığı planlardan habersizdir. Bu planların içinde Kuzey Kore’nin başındaki diktatörün suikast komplosu da yer almaktadır.”
Sanıyorum bu senenin en ciddi polemiğini yaratan film oldu The Interview. Kuzey Kore ve ABD arasında devlet başkanlarının da dahil olduğu ciddi bir kriz yaratan filmin yapımcısı Sony, krizi fırsata çevirip, artan merakı kullanarak filmini internet üzerinden seyircisiyle buluşturdu ve ciddi sayıda seyirciye ulaştı.
Filmi izleyince Kuzey Kore’nin filme tepkisini anlıyor olsanız da, işin bu denli tehditkar bir boyuta ulaşmasının saçma olduğunu fark edeceksiniz. Zira her ne kadar Kuzey Kore lideriyle ilgili çok fazla aşağılamaya dayalı mizah barındırıyor olsa da Amerikan görsel medyasıyla ilgili de çok önemli tespit ve eleştiriler mevcut. Fakat her şeyin ötesinde film komik.
Şahsen absürd komediyi çok nadir komik bulan biriyimdir ama The Interview’da özellikle James Franco’ya kahkahalarla güldüm. Bu bakımdan amaçlarına ulaştıklarını ve çok fazla şey beklemeden, sadece gülmek isteyen absürd komedi sevenlerin keyifli vakit geçirmek için izleyebileceğini düşünüyorum.
İyi seyirler,
25 f 2014 | Sinema
Geçen seneden kalma filmlerle ilgili kısa notlarıma devam ediyorum. Şimdi sırada dünya sinemasından izlediğim, birbirinden tamamen farklı 3 film var:
No se aceptan devoluciones / Instructions not included / Çocuk Büyütme Rehberi
- Yönetmen: Eugenio Derbez
- Tür: Dram, Komedi
- Yapım: 2013,Meksika
- Oyuncular: Eugenio Derbez, Loreto Peralta, Jessica Lindsey
- Süre: 115 dk
?Valentin, bir gün kapısında sahipsiz bir bebek bulur. Bebeğin annesinin izinden Meksika?dan Los Angeles yollarına düşer, kendisine ve yeni kızı Maggie?ye yeni bir yuva bulur. Valentin, ideallerdeki gibi bir baba olmasa da Maggie?ye 6 yıl boyunca bakar ve onu büyütür. Bu sırada kendisi de geçimlerini sağlamak için Hollywood’da dublörlük yapmaktadır. Baba-kız keyifli ve sorunsuz bir şekilde yaşayıp birbirlerini büyütürken, birden Maggie?nin annesi beklenmedik biçimde ortaya çıkar!”
Çalışırken bir yandan sıradan bir komedi izleyeyim diye seyretmeye başladığım film, başlarda tam da tahmin ettiğim gibi gitse de, ortalarda seyir değiştirmeye başladı. Ters köşe finali ise oldukça dramatikti. Özellikle minik oyuncu Loreto Peralta’nın müthiş oyunculuğuyla beklentilerimin üzerinde bir film izledim. “Baba ve kız çocuk” hikayelerini sevenlerin, mendilleri ile birlikte izleyebileceği bir yapım…
Tracks / Çöldeki İzler
- Yönetmen: John Curran
- Tür: Dram, Biyografik
- Yapım: 2013,Avustralya
- Oyuncular: Adam Driver, Mia Wasikowska , Emma Booth
- Süre: 112 dk
?1977 yılında Robyn Davidson adında genç bir kadın, Batı Avusturalya?da Brisbane’den çölün ortasındaki Alice Springs’e gitmek ister. 24 yaşında bir genç kadın olan Robyn Davidson, bu yolu yürüyerek katetmeyi ailesine ve arkadaşlarına rağmen gerçekleştirmeye kararlıdır. Öncelikle yolculuğu için gerekli ekipmanı ve yiyeceği ayarlaması gerekmektedir. Bir köpek ve dört deveyle çıkacağı 2700 km’lik yolculuk için her şeyini tamamlaması 2 yılı bulur. Vahşi hayvanlar ve susuzluk gibi faktörleri de barındıran bu uzun yürüyüşüne ona National Geographic fotoğrafçısı Rick Smolan da eşlik edecektir. Büyük yolculuktan hemen önce tanışan ikilinin uzun bir yolu, doğayla ve birbirleriyle ilgili de keşfedecek pek çok şeyi vardır.”
Avustralyalı yazar Robyn Davidson?ın kendi anılarını yazdığı otobiyografik kitabından uyarlanan filmin konusu itibariyle Into The Wild’ı hatırlatsa da, ayrıştığı noktalar çok fazla. Bu filmde Davidson’ın kendisi dahil yolculuğun neden yapıldığı veya karakterin derinliğiyle ilgili pek fikriniz olmuyor, fakat çöl yollarındaki günleri ve bir kadın olarak çıktığı macerayı izlemek pek keyifliydi.
Pek çok yerde kitabın daha anlamlı olduğunu okudum, film, amacı anlamak niyetindekiler için yetersiz kalabilir. Fakat hangi yoldan olursa olsun bu hikayenin varlığıyla tanışmak güzel. İyi seyirler,
Neposlusni / The Disobedient / Haylaz
- Yönetmen:Mina Djukic
- Tür: Dram
- Yapım: 2013,Sırbistan
- Oyuncular: Hana Selimovi?, Mladen Sovilj, Danijel Sike
- Süre: 112 dk
?Lazar, yurtdışında geçirdiği 3 yıldan sonra doğduğu topraklara geri dönmüştür. Gittiği bir cenazede de eski arkadaşı Leni’ye rastlar. Kendisi gibi 20’lerinin ortasında olan Leni depresifliğe kaçan melankolik bir yapıya sahiptir ve tıpkı Lazar gibi henüz hayatına tam olarak şekil verebilmiş değildir. Leni ya mevsimini eczacı olan babasının yanında çalışarak geçirecektir. Uzun süre sonra gerçekleşen karşılaşmaları, ikili arasında bir elektriklenme yaratır. Öyle ki bisikletlerine atlayıp on günlük bir yolculuğa çıkmaya karar verirler. Çok iyi anlaşmalarına rağmen aralarındaki bağın çocukluktan gelen masum bir dostluk mu yoksa filizlenen derin bir aşk mı olduğuyla ilgili gelgitler söz konusudur. Ancak bu belirsizliğin nereye kadr gideceğiyle ilgili başta ikisinin de bir fikri yoktur. “
Sundance film festivali dahil bir çok festivalde gösterilen filmi, İF sayesinde izledim. İlk yarısı derli toplu olsa da, tıpkı hikayenin başrolleri gibi savrulan ikinci yarı nedeniyle film bir miktar hayal kırıklığı yarattı. Çok “değişik” karakterler olmalarına karşın ilk dakikadan itibaren Leni ve Lazar’ı kabullenmemizi sağlayan oyuncular, filmdeki o hüzünlü yaz havası, görüntü yönetimi ve bisiklet sahneleri için izlemeye değer.
İyi seyirler,
23 f 2014 | Sinema
2014 filmlerine izlemeye bilim kurgularla başladım. Özellikle Maymunlar Cehennemi’ni izlemek büyük keyifti. Buyurun yorumlarıma:
Dawn of the Planet of the Apes / Maymunlar Cehennemi: Şafak Vakti
- Yönetmen: Matt Reeves
- Tür: Bilim kurgu, Aksiyon
- Yapım: 2014,ABD
- Oyuncular: Andy Serkis, Jason Clarke, Gary Oldman
- Süre: 131 dk
“Genleri değiştirilmiş, isyancı maymun Caesar’ın kaçışının üzerinden on sene geçmiştir. Genetik evrim geçirerek daha da zekileşen Caesar, kendisi gibi oldukça akıllı olan diğer maymunlarla birlikte büyük bir maymunlar ordusu kurmayı başarmıştır. Caesar’ın önderlik ettiği bu maymunlar 10 yıl öncesinde yayılan ölümcül bir virüs salgınından kurtulmayı başaran bir grup insanla karşı karşıya gelir. Ve her iki türün de tek bir amacı vardır, yeni dünya düzenini oluşturan ve söz sahibi olan tür olmak!”
1968 yılında Franklin J. Schaffner tarafından ilki çekilen ve sinema tarihinin en iyi bilim kurgu filmlerinden biri olan Maymunlar Cehennemi?nin yeni versiyonunun ilkini 2011’de izlemiştik. Fransız yazar Pierre Boulle?nin kitabından uyarlanarak sinemaya aktarılan serinin ikinci filminde yine Andy Serkis mükemmel Caesar performansıyla başrolde.
Çok şükür ki bu sefer James Francosuz olan filmin, tıpkı ilk filmdeki gibi, duygusal, gerilim ve aksiyon gücü üst düzeyde. Kurgusal hataları, oldukça uzun süresinde bazen göze batsa da film, başından sonuna kadar girdiğiniz o dünyada kalmanızı sağlıyor.
Özellikle bilimkurgu severlerin mutlaka izlemesini tavsiye ederim.
X-Men: Days of Future Past / X-Men : Geçmiş Günler Gelecek
- Yönetmen: Bryan Singer
- Tür: Bilim kurgu, Aksiyon
- Yapım: 2014,ABD, İngiltere
- Oyuncular: Hugh Jackman, James McAvoy, Michael Fassbender
- Süre: 132 dk
“Mutantlar soylarının tükenmemesi için zamanda yolculuk yapmak zorundadır zira gelecekte kamplara hapsedilmiş durumdadırlar. Sentinel’ler tarafından avlanıp öldürüldükleri için de nesilleri tükenmenin eşiğine gelmiştir. Mutantların soyunu kurtarabilmek için iki ezeli düşman Magneto ve Charles Xavier güçlerini birleştirirler. Planları Sentinel’lerin yarattığı vahşeti durdurmak üzerine kuruludur. Wolverine (Hugh Jackman), kendi kendini iyileştirebildiği için zamanda yolculuğun onda yol açabileceği yan etkiler yok olacaktır. Bu yüzden Wolverine’i Kitty Pryde’ın da yardımıyla geçmişe gönderirler. Trask Industries’in deneyler sonucu ürettiği Sentinel’lerin yapım aşamasına engel olacaklardır. Acaba bu konuda başarılı olabilecekler midir? “
Bu yedinci X-Men filmiymiş ama ben sanırım daha öncekileri hiç izlemedim. İzlediysem de pek bir şey hatırlamıyorum. Dolayısıyla verimli bir yorum yapamayacağım. İzledim ve sıkıldım, yine.
Edge Of Tomorrow / Yarının Sınırında
- Yönetmen: Doug Liman
- Tür: Bilim kurgu, Aksiyon
- Yapım: 2014,ABD, Avustralya
- Oyuncular: Tom Cruise, Emily Blunt, Bill Paxton
- Süre: 113 dk
“Yakın gelecekte dünyayı ele geçiren Mimics adlı uzaylı birliği, birçok büyük şehri yok eder ve milyonlarca insanı ölümün eşiğinde bekletir. Dünyada hiçbir ordu, onların hızına, silahlarının gücüne ve de en önemlisi telepati yoluyla emir verme ve uygulama güçlerine ulaşamaz. Artık dünyadaki tüm ordular bu uzaylı sürüsüne karşı güçlerini birleştirmek durumundadır ve bu güç birliği dışında ikinci bir şansları yoktur. Subay Bill Cage daha önce bu savaşlardan hiçbirine katılmamış tecrübesiz bir askerdir ve atıldığı yeni görevi onun için bir nevi intihar anlamına gelmektedir. Beklenen olur; Cage dakikalar içerisinde öldürülür… Fakat bu bir sonu değil, yeni bir başlangıcı doğurur. Cage, sıradışı bir şekilde cehennem gibi bir günde uyanır, kendini kırılması zor bir döngünün içerisinde bulur. Buna göre her seferinde ölüp sonrasında yeniden dirilip aynı savaşı bir kez daha tekrarlamak zorundadır. Her geri dönüşünde daha güçlü, daha zeki ve Mimics’lerle daha kolay başa çıkabilir hale gelse de kendine verilen iş dünyanın en zorlu görevidir.”
En son Oblivion filminde izlediğim Tom Cruise, yine bir bilim kurgu ile karşımızda. Senaryosu All You Need is Kill adlı romandan uyarlanan filmde, aynı zaman döngüsü içinde defalarca gidip gelen Cage rolünde Tom Cruise, kendisini izlediğim en iyi işlerden birine imza atıyor. Benzer şekilde Emily Blunt’un eşliği de çok başarılı. Büyük bir fanı olmasam da filmi sonuna kadar keyifle izlediğimi söyleyebilirim.
Divergent / Uyumsuz
- Yönetmen: Neil Burger
- Tür: Bilim kurgu, Aksiyon, Romantik
- Yapım: 2014,ABD
- Oyuncular: Shailene Woodley, Theo James, Kate Winslet
- Süre: 139 dk
“Uzak bir gelecekte geçen distopik hikayede insanlık, her biri farklı bir erdemi temsil eden beş farklı parçaya bölünmüş bir düzende yaşamaktadır. İnsanlar 16 yaşına geldiklerinde kendi insani özelliklerine göre bu beş bölümden birine dahil olup ömür boyu bu bölümde yaşamlarını sürdürmektedirler. Tris Prior için de bu kuralı uygulama zamanı geldiğinde kendiyle ilgili büyük bir sırrı keşfeder: Tris, ‘uyumsuz’dur ve herhangi bir gruba ait olması mümkün değildir. Asıl sorun ise uyumsuzların bir lider tarafından yok edildiği ve bu yüzden hayatını kurtarabilmek için kaçması gerektiği gerçeğiyle yüzleştiği an ortaya çıkar. Tris bu belalı yolculukta hem hayatta kalabilmek hem de kendisi gibi uyumsuzların bu düzende neden bu denli tehlikeli bulunduklarını öğrenebilmek için Four adlı gizemli bir yabancıya güvenmek ve onunla işbirliği yapmak zorunda kalır.”
Bir distopya sever olarak filmin konusunu görünce hemen izlemek istedim. Üstelik bu sene The Fault in Our Stars ile de inanılmaz bir performansa imza atan genç yetenek Shailene Woodley başroldeydi. Açlık Oyunlarına benzer hikayesiyle ve klasikleşmiş distopya ögeleriyle klişelere boğulmuş gibi gözükse de farklı bir dünya ve sistem yaratması açısından ortalamanın üzerinde olduğunu düşünüyorum. Gençlere daha çok hitap ediyor olsa da distopya-bilim kurgu sevenler için izlenebilir bir film.
23 f 2014 | Sinema
Nasıl başarıyorum bilmiyorum ama fantastik ve bilim kurgu filmlerden pek hazetmememe rağmen, sene içinde öne çıkan hemen her yapımı izliyorum. Bir de utanmadan yorum yazıyorum. Buyurun:
Winter Tale / Kış Masalı
- Yönetmen: Akiva Goldsman
- Tür: Fantastik, Dram, Romantik
- Yapım: 2014,ABD
- Oyuncular: Colin Farrell, Jessica Brown Findlay, Russell Crowe
- Süre: 118 dk
“1916 yılının New York şehrindeyiz… İrlanda göçmeni bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelen Peter Lake şimdilerde yetenekli bir hırsız olarak hayatını sürdürmek zorundadır. Göreve çıktığı evlerden birinde güzel ev sahibesi Beverly Penn ile karşı karşıya gelir ve o anda genç kadına aşık olur. Ne var ki aşkları pek de uzun ömürlü olamayacaktır; zira Beverly bu olayın hemen ardından hayatını kaybeder. Beverly’i bir türlü aklından çıkaramayan Peter yakın gelecekte yaşayacağı doğaüstü bir olay sonrasında kendini başka zaman bir zaman diliminde, kim olduğunu hatırlamadığı bir hal içerisinde bulur. Dahası ölüleri diriltmeyle ilgili gizli bir gücü olduğunu keşfetmiştir…”
Mark Helprin’in 1983 yılında yazdığı sürreal romanından senaryolaştırılarak çekilen film uzun zamandır izlediğim en sıkıcı yapımlardan. Sonuna kadar dayanması güç, sıkıcı, akmayan, ne duygusunu ne hikayesini hissedemediğimiz, Colin Farrell’in mükemmel yakışıklılığına rağmen çekilemeyen filmin tek elle tutulur yanı görüntü yönetmenliğiydi. Böyle bir yıldız kadroyu bir araya getirip, bu denli anlamsız bir film çekmek? Tavsiye etmiyorum, edemiyorum.
Maleficent / Malefiz
- Yönetmen: Robert Stromberg
- Tür: Fantastik
- Yapım: 2014,ABD
- Oyuncular: Angelina Jolie, Elle Fanning, Sharlto Copley
- Süre: 97 dk
“Klasik Uyuyan Güzel masalına hiç kötünün tarafından bakmayı denediniz mi? Barışçıl bir orman krallığında büyüdüğü için huzurlu bir hayata sahip olan Malefiz, görkemli siyah kanatlara sahip güzel, saf ve genç bir kadındır, ta ki bir zamanlar inandığı adam olan Stephan topraklarının düzenini tehdit edinceye kadar? Malefiz, topraklarının koruyucusu olur ama acımasız bir ihanete uğrayınca o saf kalbi taşa dönüşür. Onun bu kadar kin ve öfke dolu olmasının nedeni budur, Aurora’yı 100 yıllık bir ölüme mahkum etmesi de tüm bu çektiği acıların sonucudur…”
Uyuyan Güzel masalını farklı bir açıdan yorumlayan film, başından sonuna Angelina Jolie tarafından sırtlanmış. Çok yüzeysel bir rol olan Malefiz karakterine oldukça derinlik katan, onun iyilik-kötülük sınırlarındaki gezintisini mükemmel aktaran Jolie, başta ön yargıyla yaklaşsam da filmin sonunda alkışladığım isim oldu.
Masalların karanlık yüzlerini de sevenler ve Angelina Jolie’yi bu fantastik karakteriyle izlemek isteyenlere tavsiye ederim.
The Amazing Spiderman 2 / İnanılmaz Örümcek Adam 2
“2012’de izleyici karşısına çıkan İnanılmaz Örümcek-Adam filminde hikayesi bir kez daha başlayan Peter Parker’ın dönüşümünü tamamlayıp Örümcek-Adam yeteneklerini elde edişine tanık olmuştuk. Bu filmle birlikte kahramanlığın sorumluluk isteyen zorlu yanlarına şahit olmaya başlayan Parker’ın her günü daha karmaşık, daha yoğun geçiyor. Bir yandan kahramanlığa alışmaya, diğer yandan ise Gwen’le vakit geçirmeye çalışırken sahip olduğu yeteneklerin büyük bedeli en korkutucu haliyle karşısına dikilir. New York’u tehdit eden en büyük tehlikelerden biri olan Electro bir anda ortaya çıkar ve Peter Parker’ın şimdiye dek gördüğü en güçlü düşmanını alt etmesi gerekir. Örümcek-Adam, eski dostu Harry Osborn’un da dönmesiyle bütün düşmanlarının ortak noktası olan OsCorp’u keşfetmiş olur. Öte yandan Gwen’ın babasına verdiği sözü unutmayan Peter, Gwen’e zarar vermemek için elinden geleni yapmak için çabalar, ancak Electro’nun ortaya çıkması ve Harry Osborn geri dönüşü bu sözünü tutmasını oldukça zorlaştıracaktır. Peter Parker’ın geçmişine dair ortaya çıkan yeni ipuçlarıysa Örümcek Adam’ın hayatının gidişatını derinden etkileyecektir…”
Her zamanki gibi sevmediğim bir seriden film izlemiş oldum. Iron man dışında, ki onu da Robert’ın hatrına izliyorum, fantastik süper kahramanlar pek ilgimi çekmiyor ama bir şekilde tüm filmleri izlemeyi başarıyorum.
Bana göre diğer süper kahraman hikayelerine göre daha az aksiyonlu ve daha çok romantik bir film . Süresi de uzun olunca bana bir hayli sıkıcı geldi ama fazla yorumum yok. Meraklılarının ilgisine…
23 f 2014 | Sinema
2014’de beklediğimiz yapımlar sene sonuna sarkınca vaktimi bol bol animasyon, fantastik ve bilim kurgu izleyerek geçirdim. İşte o animasyonların devamı:
Justin and the Knights of Valour / Kahraman Şövalye
- Yönetmen: Manuel Sicilia
- Tür: Macera, Animasyon
- Yapım: 2014,İspanya
- Oyuncular: Freddie Highmore, Saoirse Ronan, Antonio Banderas
- Süre: 92 dk
“Genç Justin, artık bürokratik bir yapının ya da şövalyelerin kalmadığı bir krallıkta yaşamakta, ancak buna rağmen şövalye olmayı hayal etmektedir. Babası Reginald ise oğlunun bu hayalini desteklememektedir. Reginald, Kraliçe’nin danışmanıdır ve tek isteği oğlunun kendi izinden giderek başarılı bir avukat olmasıdır. Justin büyükannesine gittiği günlerden birinde, babasının ihtişamlı geçmişine ilk kez tanık olur. Babası bir zamanlar kraliyetin en asil şövalyesi, kralın koruyucusu ve sağ koludur. Bir ihanet sonrasında görevini kaybedene dek birçok başarıya imza atmıştır. Duyduğu hikaye karşısında büyülenen Justin, o güne dek sadece hayalini kurduğu şövalye olma konusunda artık son derece kararlıdır. Kraliyetin bir hayli karışık olduğu bu dönemde hem kendi hem de krallığın onuru için elinden geleni yapacaktır.”
Hayallerinin peşinden giden Justin’in hikayesini anlatan film, özellikle klasik Hollywood çizgisinin dışındaki görüntüsüyle zevk veriyor. Animasyon kalitesi, diyalogları ve karakter zenginliğiyle oldukça sevdiğim filmi güzel bir aile eğlencesi olarak değerlendirebilirsiniz.
How to Train Your Dragon 2 / Ejderhanu Nasıl Eğitirsin 2
- Yönetmen: Dean DeBlois
- Tür: Macera, Animasyon
- Yapım: 2014,ABD
- Oyuncular: Jay Baruchel, Cate Blanchett, Gerard Butler
- Süre: 103 dk
“Berk Adası’nda ejderha ve vikinglerin birleşmesinin üstünden beş yıl geçmiştir ve adada tam bir barış ve huzur atmosferi hakimdir. Astrid ve ekibi artık boş zamanlarını adanın yeni gözde oyunu olan ejderha yarışlarıyla geçirmekte ve kahramanlar yeni keşif gezilerine adım atmaktadırlar. Bu yolculuklardan birinde çok eski zamanlardan kalma buzdan gizli bir buzdan mağara keşfederler ve mağaranın içinde yaşayan yüzlerce vahşi ejderhayı böylece uyandırmış olurlar. Gizemli Dragon Rider’ın da büyük bir tehlike yarattığı bir savaş başladığında, iki kahramanımız Hiccup ve Toothless’a düşen barışı koruyup inandıkları şeyi savunmaları olur.”
İlk filmi pek beğendiğimi bu yazımda belirtmiştim. Devam filmleri genelde hayalkırıklığı olsa da bu seri için bu söz konusu değil. Tıpkı ilk filmdeki gibi hikaye akışı ve heyecanlı sahneleri ile her yaştan izleyiciyi yakalayan ikinci filmde, ekibe katılan karakterler de oldukça iyi çalışılmış.
Senenin her anlamda en başarılı animasyonlarından biri, tüm ailenin beraber izleyebileceği, keyifli bir seyirlik.
Muppets Most Wanted / Muppets Aranıyor
“Muppetlar ikinci devam filminde bu kez Avrupa’ya açılıyor; Berlin, Madrid, Dublin ve Londra gibi Avrupa başkentlerinde, büyük sinemalarda kapalı gişe sahne alan tüm Muppets üyeleri dünya turuna çıkıyor. Lakin Kermit’in başına gelen büyük bela, bu turneyi bir hayli olaylı bir maceraya dönüştürüyor. Kermit’e ikizi gibi benzeyen, dünyanın en azılı hırsızlarından Constantine ve onun sağ kolu Dominic, Muppets üyelerini özellikle de Kermit?i uluslararası bir suç eylemine sürüklüyor. Constantin, masum Kermit’in yerine geçerek planlarını uygulamaya koyarken, Kermit de tıkıldığı hapishanede suçsuzluğunu ispatlamaya çalışıyor… “
Muppetlar işin içinde olduğunda her film bir miktar çekilir oluyor. Hele bir de filmin ara yerlerinde Usher, Christoph Waltz, Salma Hayek, Celine Dion, Danny Trejo gibi isimler boy gösteriyorsa, izlenebilir oluyor. Fakat bu denli büyük oyuncu kadrosu ve Kermit’in tüm tatlılığına ve de Ty Burrell hayranlığıma rağmen ilk film kadar sevemedim. Hikayenin kurgusu, eğlence dozu ve görselliği beni tatmin etmedi. İlla muppets izlemek istiyorsanız, eskilere gitmenizi tavsiye ederim.
23 f 2014 | Sinema
Bu senenin filmlerini izlemeye animasyonlarla başladım. Bir hayli de izledim. Bir kısmı bu yazıda:
The Lego Movie / Lego Filmi
- Yönetmen: Phil Lord, Chris Miller
- Tür: Macera, Animasyon
- Yapım: 2014, ABD , Avustralya , Danimarka
- Oyuncular: Chris Pratt, Will Ferrell, Elizabeth Banks
- Süre: 100 dk
“Legolar evreninde geçen filmde, sıradan bir adam olan Emmet, beklemediği bir anda dünyayı kurtaran bir kahraman olma şansını yakalar. Legoların yaşadıkları dünya zorba ve kötücül bir lego tarafından tehdit edilmekte ve parçalarına ayrılmaktadır. Bu yıkımı durduracak kişi ise yanlışlıkla olağanüstü MasterBuilder ile karıştırılan Emmet’tir. Emmet bu talihsiz yanlış anlaşılmayı gidermek yerine kahraman olmayı seçer ve dört kişilik bir ekip kurar. Görevleri ise parçalarına ayrılan evrenlerini birleştirerek yapıştırmaktır. “
Köfte Yağmuru ve Shrek serisi ile tanıdığımız yönetmenlerin bu senenin çok ses getiren yapımlarından olan filmleri özellikle Amerika’da büyük yankı uyandırdı ve şimdiden Oscar adaylarından biri gibi gözüküyor. Hepimizin çocukken oynadığı legolardan en fazla ne yapılabilir ki sorusuna cevaben derin bir kapitalizm eleştirisi ve ince ince onlarca espriyle bir hayli keyifli bir film yaratılmış.
Yaratıcı, göndermelerle ve esprilerle dolu film senenin iyilerinden. İzlemenizi tavsiye ederim.
Rio 2
- Yönetmen: Carlos Saldanha
- Tür: Macera, Animasyon, Komedi
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: Jesse Eisenberg, Anne Hathaway, Jemaine Clement
- Süre: 102 dk
“Linda ve Tulio tarafından koruma altına alındıktan sonra Rio de Janeiro şehrinde kusursuz ve mutlu bir yaşam süren Mavili, Harika ve üç yavrusunun yaşamları aldıkları yeni bir haberle değişecektir. Linda ve Tulio, Amazon ormanlarında yeni bir keşfe çıkmışlardır ve soyları tükenmek üzere olan mavi Makav kuşlarına ait yeni bir iz bulmuşlardır. Harika’ya göre yavruları karakterlerinin gereğince özgür ve vahşi yaşamlarına adapte olmayı öğrenmelidir ve bu nedenle olası sürülerini bulmak için Amazon’a keyifli be bir o kadar da tehlikeli bir maceraya atılırlar. Buradaki engin ormana ulaştıklarında, yeni bir dünya ile karşılaşan Mavili, ailesini kaybetme korkusuyla da yüzleşecek; ailenin geri kalanı da alışık olmadıkları bu vahşi hayatta kendilerini bekleyen her türlü değişikliğe uyum sağlamayı öğrenmek zorunda kalacaklardır. Öte yandan, Amazon Ormanı’nın beklenmedik bir insan tehlikesi tehdit etmektedir…”
Hayvanlar yuvalarında, ormanlarında mutlular. Onların yuvalarını yıkmayalım, ağaçlarını kesmeyelim. Alt metin bu. Aralarda belindeki çantasıyla insanlaşmış Makav kuşu Mavili ve maceraları. İzlemesi keyifli fakat mutlaka izleyin diye tavsiye edeceğim bir yapım değil.
Mr. Peabody & Sherman / Bay Peabody ve Meraklı Sherman: Zamanda Yolculuk
- Yönetmen: Rob Minkoff
- Tür: Macera, Animasyon, Aile
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: Ty Burrell, Max Charles, Ariel Winter
- Süre: 92 dk
“Bay Peabody, hem bir kaşif hem bilim adamı hem gurme hem Olimpiyat Madalyası kazanmış bir atlet ve de dünyanın en başarılı köpeğidir! En dahice icadı olan Wabac isimli zaman makinasını kullanan Mr. Peabody ve onun evlatlık oğlu Sherman, zamanda yolculuk yaparak dünyayı değiştiren tarihi olayları ilk elden izlerler. Fakat Sherman okulda kendisine bulaşan şımarık Paddy’ye kendisini ispatlamaya çalışırken, hiç yapmaması gereken bir şeye bulaşır ve zaman yolculuğunun kurallarını çiğner! Bay Peabody ve Sherman şimdi geçmişi düzelterek, geleceği kurtarmak zorundadır! Ama uzay-zaman boşluğunu ?tamir etmek” sandıkları kadar kolay olacak mıdır?”
Aslan Kral gibi benim dönemimin en önemli işlerinden birine imza atmış yönetmenlerden olan Rob Minkoff’un filmi Mr.Peabody & Sherman, son dönemde izlediğim en keyifli animasyonlardandı. Hem koşulsuz sevginin tema olarak işlenmesi hem de tarihte yapılan yolculuklar çok başarılıydı. Büyüklere de hitap eden ama tam bir çocuk filmi. Çocukların izlemesini tavsiye ederim.
4 f 2014 | Sinema
- Yönetmen: Cem Yılmaz
- Tür: Komedi
- Yapım: 2014, Türkiye
- Oyuncular: Cem Yılmaz, Zafer Algöz, Ozan Güven, Özkan Uğur, Tülin Özen, Çağlar Çorumlu, Cengiz Bozkurt
- Süre: 130 dk
“Hayatını korsan DVD’cilik ve beraberindeki birtakım kanunsuz işlerle kazanan Zafer, bir gün karısından büyük bir posta yer ve anlar ki bu işleri bırakmazsa evliliği bitecekir. Kanunsuz işlere zinhar tövbe eden Zafer, ailesini geri kazanmak için figüranlık yaptığı eski ‘oyunculuk’ günlerine geri döner. Amacı o günlerden gelen sinemacı dostlarıyla yeniden bir ekip oluşturmak ve 1970?lerden beri çekilememiş fantastik bir proje olan ?Şahikalar-Kötülüğün Sonu? adlı filmi içekmektir. Fakat kurduğun ekibin yetenekleri de bir notkada gelir takılır. Şimdi hepsini eğlenceli, komik ve bir o kadar da duygusal bir macera bekler.”
Cem Yılmaz’ın tıpkı Yılmaz Erdoğan’ın olduğu gibi bir tarzı oluşmaya başladı. G.O.R.A, A.R.O.G ve bir miktar da Yahşi Batı gibi güldürmeye çok odaklı filmleri dışında, Her Şey Çok Güzel Olacak ve Hokkabaz gibi hikayeyi ön plana çıkaran işleri artık Cem Yılmaz sinemasının alışıldık tarzı.
Pek Yakında, aynı diğer hikayeye odaklı filmlerinde olduğu gibi bazen güldüren, bazen hüzünlendiren ve sonunu merak ettiren sevimli bir hikaye filmi olmuş.
Filmin hikayeyi ele alış ve işleyiş tarzını pek çok eleştirmenin aksine ben beğendim. Söz konusu Cem Yılmaz olunca sanıyorum hem filmin kalitesi hem orjinalliği hem de komedi dozu konusunda beklenti çok yüksek oluyor. Fakat bu denli sıcak bir hikayeyi ancak bu kadar anlatabilirdi kanısındayım.
Tabi elimde bu kadar çok imkan olsa, bu kadar çok oyuncuyu bir araya toplayabilsem, ben de güzel film çekerdim diyenlerde var. Haklılar. Çünkü bu eleştiri yazısını yazmadan önce filmin oyuncu kadrosuna bir bakmak lazım:
- Cem Yılmaz bu kadar popüler olmasına karşın ilk dakikadan itibaren Zafer olduğuna inandırıyor.
- Zafer Algöz, benim kendisini izlediğim onlarca rolü içerisinde en iyisi ile karşımızda.
- Özkan Uğur joker eleman gibi, her zaman işini en iyi şekilde yapıyor.
- Çağlar Çorumlu’yu zaten artık yaza yaza yoruldum, ayrı bir blog açacağım adına. 2009 yılında şehir tiyatrolarındaki Shakespeare yorumundan beri dikkatle ve büyük beğeniyle takip ediyorum.
- Zerrin Tekindor Meral karakteriyle herkesi şaşırtmışa benziyor fakat ben yine kendisini Oyun Atölyesi’nin Antonius ile Kleopatra oyunundaki komedi oyunculuğuyla andığımdan şaşırmadım ve tabi bayıldım.
- Ayrıca yine Dot Tiyatro’daki oyunlarından senelerdir takip ettiğim ve bilindiği üzere hayranı olduğum Tuğrul Tülek ve de Yılmaz Erdoğan, Mashar Alanson, Nurgül Yeşilçay kısacık rolleriyle ve ve ve Sunay Akın kendisini ti’ye alan sahneleriyle perdede oldukları kısacık anlarda gülümsettiler.
- Son olarak pek tabi Erdal Bakkal’ımız Cengiz Bozkurt. Her zamanki yüksek enerjisi ile her oyununda seyirciyi kendisine hayran bıraktı.
Filmin açılış sahnesini, ki Eşkiya filminin meşhur sahnesinin benzeri, hikayeye giriş açısından çok güzel buldum. Yalnız herkes gibi keşke o sahnede Şener Şen olabilseydi dedim. Filmin devamında sektöre, yeşilçama yapılan göndermeler çok yerinde ve güzeldi. Beni yormadı. Fakat ürün yerleştirme muhabbeti, her ne kadar şaka yollu yapılmaya çalışsa da, bir yerden sonra çok sıktı. Hiç yoksa 5 yerde pepsi, fruko direkt sahnenin başrolündeydi.
Filmle ilgili olumlu bulduğum hikaye ve oyunculuklar dışında, filmin bir kısmının çekildiği handı. Han’a ve içindeki mekanlara bayıldım fakat henüz neresi olduğunu bulamadım. Mahmut Paşa’daki Büyük Yeni Han veya Karaköy’deki Kurşunlu Han olduğunu tahmin ediyorum. Kesinleştirir kesinleştirmez The Magger’daki Mimarca Detay köşemde bahsedeceğim.
Filmi genel olarak beğenmiş olmama rağmen özellikle sahne geçişlerindeki sıkıntılar çok gözüme battı. Bir de herkesin hem fikir olduğu “süre” konusu zorladı. Çok rahat 90-100 dakikada kotarılabilecek bir hikayeyi 130 dakikaya zorlamak ve iki yarı arasındaki süre farkı sıkıntı yarattı. Ayrıca maddi kaynak bakımından bu denli rahat koşullara sahipken, 3 mekan arasında dönüp dolaşmak sürenin uzunluğuyla da birleşince iyice göze battı. Keşke biraz daha alternatif mekanlar olabilseydi.
Pek Yakında’yı izlemenizi tavsiye ederim. Fakat filmi izlemeden önce eğer izlemediyseniz özellikle Her Şey Çok Güzel Olacak, Eşkiya ve Gülyabani’yi izleyin derim. Bir de filme girmeden kolanızı hazır bulundurun zira reklamlardan dolayı canınızın çekme olasılığı yüksek.
Şahikalar filmini de izleyebilmek dileğiyle,
İyi seyirler,
24 f 2014 | Sinema
Geldik bir etkinlikten öbürüne koşturacağımız aylara. Bu sene maddi durumum yerlerde, o yüzden baya bir ince eleyip sık dokuyacağım malesef. Özellikle de sinema konusunda. Perdede izlemenin ve hatta festival seyircisiyle izlemenin keyfi bambaşka tabi ki ama alternatif ulaşma yöntemlerini bulabildiğimiz alan sinema olunca, film festivali bilet sayımdan feragat edeceğim üzülerek.
Film Ekimi listeleri açıklandı malumunuz. Her festivalde olduğu gibi önce tek tek filmleri inceledim. Kendimce kırmızı , sarı ve yeşil filmler seçiyorum her festival, seçimlerimi yaptım. Kırmızılar; mutlaka festivalde görmek istediklerim. Eğer sayıları 2-3 ten fazlaysa sabah gidip kuyruğa girilecek demektir. Değilse Biletix’e içimden “sevgi dolu” sözler söyleyerek komisyonumu verip internetten alıveririm. Sarılar; izlemeyi istediğim ama kırmızılar kadar tutkulu yaklaşmadığım filmler. Yeşiller ise yakında vizyona gelecekse festival listemden eleyebileceğim, iki kırmızı filmimin arasındaki bir seansta boşluk varsa doldurmak için izleyebileceğim filmler anlamına geliyor. Ve ne hikmetse her festivalde bu pek umutsuz yaklaştığım yeşil filmler arasından mükemmel bir keşif bulmuş, hayran kaldığım bir yapım izlemiş oluyorum.
Nasıl seçtiğimi anlattıktan sonra sıra geldi seçtiğim filmlere ve kısa notlarıma:
Kırmızı Liste:
- İngiliz ressam Turner’ın hayatının son 25 yılı ele alan film Mr.Turner / Bay Turner uzun süredir konuşulan filmlerden. Özellikle başrol oyuncusu Timothy Spall’ın Cannes ödülü ve Oscar’a aday olacağı söylentileri merakımı iyice arttırdı. Ayrıca sanatçıların hayatlarını konu alan filmlere özel bir ilgim var.
- Bu festivalin “izlemezsem çatlarım” kategorisindeki filmi Boyhood / Çocukluk. 12 yıl boyunca aynı oyuncuları izleyen ve onlarla birlikte gelişen film Berlin’den Richard Linklater’e En İyi Yönetmen ödülü ile döndü.
- Festivaller yüzünden ilk bulduğum fırsatta Rio’ya gideceğim. Hiç görmediğim şehre resmen filmlerle aşık oldum ve bu aşkımı pekiştirecek yeni film I Love You serisinin üçüncüsü Rio, I Love You / Seni Seviyorum Rio.
Sarı Liste:
- Ha geldi ha gelecek diye beklediğimiz Clint Eastwood filmi Jersey Boys efsane rock?n?roll grubu Frankie Valli and the Four Seasons?ın yükseliş öyküsünü sinemaya aktarıyor.
- Sene başından beri merakla izlemeyi beklediğim, eleştirmenlerin övgüyle bahsettiği Leviathan, Cannes’dan da ödülü kapınca artık izlemek farz oldu.
Yeşil Liste:
- Hatırlayanlar vardır belki, herkesin pek beğendiği, yerlere göklere koyamadığı ve nihayetinde Oscarlara boğulan film Artist‘i pek beğenmemiştim. Artist’in yönetmeni Michel Hazanavicius’un yeni filmi The Search / Arayış uzun zamandır kulislerde konuşuluyor. Altın Palmiye için de yarışınca ve müthiş fragmanını da izleyince epey dikkatimi çekmişti.
- Acayip bir kadın Björk’ün iki yıllık turnesini ve özellikle son konserini konu alan Björk – Biophilia Live belgeseli, bi ince aklımı cezbediyor. Film kötü bile olsa müziğe doyarız kategorisinden…
- Şeriat geldikten sonra dağılan aileleri anlatan Timbuktu…
İyi seyirler…
26 f 2014 | Sinema, Yüzey ve Hacim Sanatları
Yönetmen: Teller- Tür: Belgesel
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular: Tim Jenison, Penn Jillette, Martin Mull, Philip Steadman, David Hockney, Colin Blakemore
- Süre: 80 dk
“Tim Jenison post-prodüksiyon ve grafik alanındaki bilgisayar programlarıyla tanınan bir mucit. Garip hobiler edinmek için hem zamanı hem de tutkusu var. Hobilerinin en sonuncusu belki de en tuhaf olanı: Hollandalı büyük ressam Johannes Vermeer. David Hockney ve Philip Steadman?ın Vermeer hakkındaki kitaplarını okuması, Tim?i, Vermeer?in resimlerini optik bir alet yardımıyla yaptığına iyiden iyiye ikna eder. Hattâ, hemen garajında basit bir mercek ve ayna düzeneği kurup, ilk denemelere de başlar. Hayatında hiç resim yapmamış olan Tim, bu aleti kullanarak Vermeer?in ?Müzik Dersi? isimli tablosunun tıpatıp aynısını yapabilecek midir gerçekten? Tim?in yakın arkadaşları olan Penn ve Teller?in her daim komik ve eğlenceli müdahaleleriyle, Tim?in bu inanılmaz eğlenceli, icat etme tutkusunun hiç eksik olmadığı, ilham verici hikayesini adeta bir sanat dedektifliği öyküsü gibi izliyoruz.”
Şimdi ilk cümle olarak festivallerde keşfettiğim belgeselleri öveceğim ve siz bıkacaksınız ama, diğer filmleri bir şekilde(!) bulup izleme şansımız oluyor ama belgeselleri festivaller dışında izleyebilmek çok zor. O nedenle yakalamak ve izlemek için büyük çaba sarf ediyorum ve sonunda çok önemli şeyler öğrenmiş olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Tim’s Vermeer’de bu filmlerden biri oldu.
Vermeer gündelik hayatı resmeden Hollandalı bir Barok ressam. 1632-1675 yılları arasında yaşayan, sayıca az ama detayı fazla tablolar yapan, tablolarındaki ışık kullanımı ile ün salan ressam, 1866 yılında tekrar keşfedildikten sonra ünlenir. Hollanda Altın Çağı’nın en ünlü ressamlarından kabul edilen Vermeer’in özellikle ressamlık kariyeri hakkında pek detaylı bilgi yoktur. Senede en fazla 3 eser ürettiği, yaşadığı dönemde kendi kasabası dışında tanınmadığı, kusursuz ışık ve boyutlarda resimler yapmasına karşın tablolarında hiç ön çalışma izinin olmadığı, “doğal lacivert” denilen o dönemin en pahalı boyalarından birini kullandığı ve tablolarından sadece 3 tanesine tarih attığı bildiğimiz konular.
Tim Jenison ise bir mucit. Vermeer’i araştırmayı bu kadar çok istemesinin bir çok nedeni var. Öncelikle ressamın bu denli başarılı oranlarda resmetmesi ve mükemmele yakın ışık kullanımı için eskiz yapmış olması gerektiği düşünülüyor. Fakat ne ressama ait eskizler bulunmuştur, ne de tablolarının altında bu izlere rastlanmıştır. Bu durum ressamın bir dahi olduğu ya da bir alet ile bu resimleri yapabildiğini akla getiriyor. Fakat bir alet kullanmış olacağı ihtimali daha ağır basıyor çünkü zaten çok fazla olmayan resimlerinin bir çoğunu aynı pencerenin önünde yaptığını görüyoruz. Bu yer seçiminin aletinin konumuyla alakalı olabileceğini düşündürüyor. Ayrıca film içinde izleyebileceğiniz bir çok ufak detay da Jenison’ı bu konuda araştırmaya itiyor.
İncelemelerini tamamlayan Jenison zaman içinde düşüncelerini destekleyecek aleti tasarlamaya çalışıyor. Başta basit bir mercek sistemi ile işe başlıyor ve yukarıda gördüğünüz fotoğrafı, hayatındaki ilk yağlı boya denemesinde, icat ettiği mercek sayesinde hiç taslak çizimi yapmadan birebir ölçülerde ve renklerde boyuyor.
Daha sonra yine yanda görülen kutu yöntemini mercek ile deniyor, fakat istediği sonucu alamıyor. Bir dizi denemeden sonra istediği aleti elde etmeyi başarıyor ve Vermeer’in Müzik Dersi isimli tablosunun tıpatıp aynısını yapmaya çalışıyor.
Philadelpia doğumlu, gösterileri Broadway’de sergilenen illüzyonist Teller’in yönetmenliğini yaptığı ilk uzun metraj çalışması olan Tim’s Vermeer işte bu tablonun aynısının yapılmaya çalışması ile birlikte Tim’in 6 yıllık Vermeer hikayesini anlatıyor. Bu zorlu çalışmayı izlerken bazen hayret ediyor, bazen gülümsüyorsunuz fakat belgesel bitiminde aklınızda bir çok soru oluyor. Benim aklımdakiler: Vermeer bir sanatçı mıydı, yoksa bir mucit mi? Bunu 1600lü yıllarda keşfeden Vermeer’in sırrını ancak 2000li yıllarda öğrenmemiz onu bir dahi yapar mı? Başka hangi ressamlar bu veya buna benzer yöntemler kullanmıştır?
26 f 2014 | Sinema
Yine geçen seneden filmler var Kısa Kısa bölümünde:
Snowpiercer
Yönetmen: Joon-ho Bong- Tür: Dram, Bilimkurgu
- Yapım: 2013, Güney Kore , Fransa , ABD , Çek Cumhuriyeti
- Oyuncular: Chris Evans, Jamie Bell, Tilda Swinton
- Süre: 126 dk
“Gelecekte başarısızlığa uğrayan bir deney büyük bir felaketle sonuçlanır ve yeryüzündeki yaşamı büyük ölçüde bitiren bir küresel ısınma olur. Dünyanın çevresinde kesintisiz bir güçle dönen bir tren hayatta kalan insanların son sığınağı olacaktır. Fakat güç bela yaşamın sürdüğü bu yeni dünyada sınıfsal farklılıklar halen en büyük silahtır…”
Snowpiercer’ın adını sene içinde bir-iki defa duymuştum fakat ne yalan söyleyeyim, pek de ilgilenmemiştim. Fakat daha sonra “distopik” ve “Uzakdoğu” anahtar kelimeleri aklımı çeldi.
Fransız bir grafik-romandan sinemaya aktarılan filmin yönetmen koltuğunda Mother ve The Host filmleriyle hatırlatıdığımız Joon-ho Bong var. Hikayesi ve yarattığı atmosferi nedeniyle ilk yarım saat kitlenip kalmanıza neden oluyor film. Neler olup bittiğini anlatmaya, karakterleri çözümlemeye çalışıyorsunuz. Sonraki bir saat de su gibi akıp geçiyor zira aksiyon dozu yüksek, enerjik sahnelerle dolu fakat son bir saatte tüm bu olup bitenin finali biraz sıkıntılı oluyor. Hem sonucun pek mutluluk verici olmaması, hem uzun diyaloglar, hem de soru işaretleri beklentinin altında bir final izlemenize neden oluyor.
Küresel ısınma, sınıf ayrımı, gıda ayrımı, devrim ve isyan gibi konuları gözümüze soka soka işleyen filmde, oyuncuların tamamını başarılı buldum. Bazı noktalarda fazla karikatürize olan karakterler olsa da, genel itibariyle çok rahatsız etmiyordu performanslar.
Filmin hikayesi, yaratılan atmosfer ve müzikleri bile izlemek için önemli nedenler bana kalırsa. O nedenle sizin de izlemenizi tavsiye ediyorum.
Enemy/Düşman
Yönetmen: Denis Villeneuve- Tür: Gerilim
- Yapım: 2013, Kanada, İspanya
- Oyuncular: Jake Gyllenhaal, Mélanie Laurent, Sarah Gadon
- Süre: 90 dk
“José Saramago?nun bizde de yayımlanan Kopyalanmış Adam isimli romanının bir uyarlaması. Üstelik Gyllenhaal bu kez bir değil, iki karakter canlandırmakta. Tarih öğretmeni Adam, bir gün izlediği filmde kendisine tıpatıp benzeyen bir adam görür. Bu oyuncunun izini sürmeye başladıkça da gizemli ve ürkütücü bir dünyanın içine çekilir. İlk gösterimi Toronto Film Festivali?nde gerçekleşen ve özellikle atmosferiyle beğeni toplayan Düşman’ı Cronenberg, Lynch, Nolan, De Palma gibi yönetmenlerin filmleriyle karşılaştıran eleştirmenler olmuştu.”
Aynı sene içinde Prisoners filmini de izlediğimiz Denis Villeneuve, o filmde yarattığı atmosferle bir film için daha kredi yaratmıştı. Fakat aynı senaryo ve kurgu hatalarını bu filmde de görmek mümkün. Yine mükemmel bir atmosfer var, renkler, mekanlar, bayık bakışlı Jake filan harikulade bir gerilim ortamı. O kadar ki, filmin hemen başında ne olup bittiğini anlasa da insan konduramıyor bu kadar basit bir hikaye olabileceğine. Sonuna kadar inatla şaşırtacak bir şeyler olsun diye bekledik koca salon ama nafile…
Bir film yapmak için Denis Villeneuve’nin elinde oyuncular, sahneler, ışık, o bu var ama maalesef bir senaryo yok. José Saramag?un filme konu kitabı da böyle miydi bilemiyorum ama yönetmenin bendeki kredisi bitti. (eminim kahrolmuştur!). Parça parça metaforları birleştirmeye çalışıp kendi kendinize hikaye yazmak istemiyorsanız, izleyip vakit kaybetmeye gerek yok diye düşünüyorum.
The Grandmaster / Büyük Usta
Yönetmen: Kar Wai Wong- Tür: Dövüş, aksiyon
- Yapım: 2013, Hong Kong , Çin , Fransa
- Oyuncular: Tony Leung Chiu Wai, Zhang Ziyi, Chang Chen
- Süre: 123 dk
“1930’larda Güney Çin’i tek ilgi odağı merkezi haline getiren şey dünyaya dalga dalga yayılmakta olan dövüş sanatları geleneği olur. Dövüş sanatlarına ilgi duyan insanlar, eğitim almak için bu bölgede yer alan ve profesyonel dövüşçüleriyle ünlü olan Foshan’a gelmektedir. Ünlü dövüş ustaları ve karşılaştıkları bu kişiler arasında yaşanan çeşitli çatışmalar ise tam konsantrasyon gerektirmektedir. Dövüşler sona erene kadar içeride bulunan kişilerin dışarıyla olan tüm bağı kopar ve zorlu bir süreç başlar. Son derece alçak gönüllü bir dövüş sanatçısı olan IP Man de bunlardan biridir…
Ip Man, Çin’in güneyinde Foshan’da zengin bir alenin çocuğu olarak doğup büyümüştür. Karısı Zhang Yongcheng de bir Manchu soylusudur. Wing-Chun dövüş sanatına olan tutkusuyla Ip Man, Forshan’ın Kung Fu ustalarının görüldüğü, kadınlarının da dövüş sanatlarına dair sırlarını paylaştığı elit bir genelev olarak işletilen Gold Pavillion’a sıklıkla gider.
1936 yılında Çin’de siyasi karışıklıklar şiddetlenmiştir ve imparatorluk dağılma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Japonlar, Mançurya olarak bilinen ve Çin’in kuzeydoğusunda bulunan eyaletleri işgal altına almışlardır. Evi işgal altındaki Mançurya’da bulunan Büyük Usta Gong Baosen Foshan’a gelir. Daha önceki gelişinde kuzey ve güneyin dövüş sanatlarının birbiriyle kaynaşmasında rol oynayan Gong, bu kez emekliliğini kutlamak üzere gelmiştir. Gold Pavillion’da bir tören düzenlenecektir.
Törenin tamamlayıcı bir parçası olarak gerçekleşen kısmında, ustanın daha genç olan birisiyle mücadele etmesi ve bu yolla bildiği dövüş sanatlarını göstermesi beklenir. Bu kez Gong’un öğrencisi, Xingyi’de ustalaşmış olan Ma San bu performansı üstlenir. Gong’un kızı olan ve aynı zamanda babasının ölümcül Bagua tarzı “64 El” tekniğinin de tek mirasçısı Gong Er de babasının emeklilik dönemine geçişini izlemeye gelmiştir. Ip Man’in de orada olduğunu fark eder. Meydan okumalar ardarda gelir.
Büyük Usta Gong’un ve dolayısıyla Gong Er’in hayatları, Japon işgaliyle birlikte sarsıntıya uğrar. Yaşadıkları sonucunda Gong Er, yaşamının merkezini tamamen değiştirecek kararlar almak zorunda kalacaktır. Öte yandan Ip Man de değişen koşullarda yaşamakta ve yaşadıklarıyla başa çıkmaya çalışmaktadır. İkili yıllar sonra bambaşka bir şekilde karşı karşıya gelecektir.”
Festivalde izlediğimiz filmin büyük kısmını uyuyarak geçirdim. Görüntü yönetimi çok çok güzeldi katılıyorum ama konuyu anlamakta zorlandım baya, ondan sonra içim geçmiş zaten.
Kung Fu’dan anlamam, aslında filmi izlemeye hiç çalışmasam daha iyiydi galiba. Meraklısı olmayanlara tavsiye etmiyorum.
25 f 2014 | Sinema, TV
Artık dizilerin ve şovların sezon anlayışları değişti. Kimse eylül-ekimi sezon başlangıcı olarak takmıyor, muhtelif zamanlarda, muhtelif sürelerde ellerindeki işe göre yayınlıyorlar. Kendi beğenilerimi yazdığım “Televizyonda Ne İzlesek?” yazılarımda, bu sefer bir sezonu değil tüm seneyi yazıyor olacağım dolayısıyla.
Memleketimizin güzide kanallarından başlarsak diziler ve programlar açısından pek zayıf bir sezon geçirdik. Kayıp‘ı takip ediyordum fakat erken final yaptı, Bir Kadın Bir Erkek bitti, Okan Bayülgen çok tekrara düştüğünden gözümden de düştü. Bu ortamda İşler Güçler ekibinin yeni işi Kardeş Payı ilaç gibi geldi, büyük bir beğeni ile takip ediyorum. Hala sezon finali yapmadılar ve seneye ne olacaklarıyla ilgili bir fikrim yok.
Yine Star’da Binnur Kaya’nın efsane oyunculuğuyla severek takip ettiren Aramızda Kalsın ve denk geldiğimde izlediğim Yalan Dünya diğer beğendiklerim. Bunlar dışında yeni başlayan işlerden Uğur Polat’lı, Şebnem Bozoklu’lu ve Sevtap Özaltun’lu Ulan İstanbul’u takip etmeye başladım.
Sene boyunca kalan zamanları Acun Ilıcalı ve yarışmaları doldurdu. Adam bir şekilde ilgi çekmeyi başarıyor, en izlemiyorum diyen bile izliyor. Ayrıca Kanal D’deki Takip adlı yarışmayı da gördükçe izlemeye çalışıyorum.
Yabancı dizilerde ise yine oldukça fazla işi takip ettim. How I Met Your Mother ile yıllar sonunda finali görebildik. Severek takip ettiğim komedilerden 7.sezonu ile Big Bang Theory, 3.sezonu ile Two Broke Girls ve 6.sezonu ile Modern Family’i izlemeye devam ettim. Komedi dizilerime bir tane de polisiye komedisi ekledim. Brooklyn Nine-Nine adlı dizinin 1. sezonu 22 bölüm ile bitti ve yeni sezonu Eylül 2014’de başlayacak. İzlediğim dram-gençlik dizilerinden Switched at Birth 4.sezonu ve Pretty Little Liars ise 5.sezonu ile Haziran’da tekrar başladılar. Takip ediyorum.
Ayrıca bolca tavsiye edeceğim iki yeni dizi izlemeye başladım. Masters of Sex, 1957-1990 yılları arasında seks üzerine bilimsel araştırmalar yapan Dr.William Masters ile Virginia Johnson’ın başından geçen olayları anlatıyor. Thomas Maier’ın eserinden uyarlanan dizi 12 bölümlük ilk sezonu ile oldukça ses getirdi. 13 Temmuz’da yayınlanmaya başlayacak ikinci sezonunu merakla bekliyorum. Fargo ise Coen Kardeşler’in aynı adlı filminden esinlenen kara mizah-suç konulu bir mini dizi. Nisan’da başlayan dizi 10.bölümü ile sezon finalini yaptı. Gelecek sezon ise farklı hikayeler ve farklı karakterlerle yine izleyebileceğiz.
Birçok kez başlamaya niyetlensem de biteli uzun zaman olan Breaking Bad‘i hala izleyemedim. Bir de bolca övgü alan True Detective‘i izlemek istiyorum.
Sizin de tavsiyeleriniz olursa dikkate alırım. Gerçi baya yoğun bir dizi programım var hali hazırda ama yine de iyi işlere her zaman ayıracak vakit bulurum.
İyi seyirler,
25 f 2014 | Sinema, TV
Senenin öne çıkan TV filmlerinden üçünü izleme fırsatı buldum. Altın Küre ve Emmylerde adından söz ettiren yapımların detaylarına bir bakalım;
The Normal Heart
Yönetmen: Ryan Murphy- Tür: Dram
- Yapım: 2014,Amerika
- Oyuncular: Mark Ruffalo, Julia Roberts, Matt Bomer
- Süre: 132 dk
“Tiyatro oyunu The Normal Heart’ın TV filmi uyarlaması olan yapıtta 80’li yıllarda salgın şeklinde yayılan AIDS virüsüne karşı başlattığı kampanyayla dikkat çeken aktivist yazar Ned Weeks’in hikayesini konu ediniyor. Ned Weeks, erkek arkadaşı Felix ile birlikte bu virüse ve insanların kafalarındaki AIDS imajına karşı esaslı bir başkaldırış öyküsünü ortaya çıkarırlar. Dünyaya göstermeye çalıştıkları şeylerden biri de insanların zannettiğinin aksine AIDS’in eşcinsel birliktelikten doğan bir hastalık olmadığı gerçeğidir. Ned Weeks, kendi adımlarıyla başlattığı bu mücadelede, hastalığa karşı savaşan bir grubu da kurarak önemli bir figüre dönüşür.”
Senenin vizyon filmleri kadar çok konuşulacak işlerinden biri olan Normal Heart gerçek olması nedeniyle daha da acıtan hikayesi ve oyuncu performansları (özellikle Mark Ruffalo!) ile öne çıkıyor. Daha önce ‘Ye Dua Et Sev’ filmi ile pek de parlak hatırlamadığım Ryan Murphy, televizyon/dizi dünyasının bilinen isimlerinden.
Oldukça acıklı olan hikayeyi olabildiğince yalın anlatan yönetmen, oyuncu performanslarını filmin odağına oturtmuş. Filmin başında tanıdığınız ve ısındığınız bir grup insanın film boyunca AIDSten dolayı ölmesi ve buna karşın bir şey yapılamıyor oluşu inanılmaz can sıkıcı oluyor. Bu aşamada filmin empati yaratma kısmını çok iyi başardığını söyleyebiliriz.
Adını unuttuğumda kısaca Hulk dediğim Mark Ruffalo, inanılmaz dozunda oyunculuğuyla şimdiye kadar izlediğim en iyi performansını çıkarmış. Ayrıa Matt Bomer, Julia Roberts ve Joe Mantello’da öne çıkan performansları ile aklımda kalanlar…
Senenin izlenesi işlerinden The Normal Heart. Biraz süresi uzun olsa da sabredip izleyin derim. Duygusal izleyicilere tavsiyem: mendillerinizi yanınızdan ayırmayın!
Sherlock: His Last Vow
Yönetmen: Nick Hurran- Tür: Macera, Dram, Gizem
- Yapım: 2014,İngiltere
- Oyuncular: Benedict Cumberbatch, Martin Freeman, Una Stubbs
- Süre: 90 dk
“Çalınan mektuplarla ilgili bir dava, Sherlock?u en büyük şantaj üstadıyla, Charles Augustus Magnussen?le yaşanacak uzun ve zorlu bir mücadeleye sürükler. Fakat Batı dünyasındaki her önemli insanın zayıf noktasını bilen bir düşmanla nasıl mücadele edilebilir?”
Dizinin 3.sezonunun 3.bölümü olarak yayınlanan 90 dakikalık bölüm/film, Sherlock hayranları için nefeslerin tutulup izlendiği bir bölüm oldu. Özellikle 4.sezonun 2016’da yayınlanacağı söylentileri ile yıkılan hayranlar, dizi bölümünden çok aksiyon filmi tadındaki son bölüm ile önümüzdeki iki sene yetinmek zorunda.
Dizinin çok büyük bir hayranı olmasam da, zira benim için Sherlock Robert Downey Jr.’dan başkası olamaz, bölümlerini izledim. Bu son bölüm ise, özellikle ortaya çıkan bazı sırlar nedeniyle, pek heyecanlıydı. Diziyi izlemiyor olanların da izleyebileceği bu filmi, macera, polisiye ve gizem tutkunlarına tavsiye ederim.
Flower In the Attic
Yönetmen: Deborah Chow- Tür: Dram
- Yapım: 2014,Amerika
- Oyuncular: Heather Graham, Ellen Burstyn, Kiernan Shipka
- Süre: 86 dk
“Kocasının ölümünden sonra gitgide paranoyaklaşan bir anne ve sığındığı baba ocağında ondan da takıntılı olan bir büyükanne. Çocuklar henüz kayıp travmasını atlatamadan onları “korumak” niyetiyle çatı katına kitleyen anne her geçen gün hayatlarını biraz daha zindana çevirecektir…”
V.C.Andrews’in ünlü roman serisinin ilk kitabından yola çıkarak çekilmiş film, romanı okuyanlarca pek beğenilmediğinden oldukça eleştiri aldı. Kitabı okumadığım için bu konuda yorum yapamayacağım ama hikayenin konusundan mütevellit içim sıkıştı, fenalıklar geçirdim, filmin içine girip çocukların kaçmasına yardım edesim ve o annenin saçını başını yolasım geldi. Filmin hikayenin gerilim ve huzursuzluğunu aktarmada başarılı olduğunu söyleyebilirim.
Fakat kurguda bir dolu sıkıntısı vardı filmin. Tek tek yazıp spoiler yapmak istemiyorum ama birincisi çatı arasındaki zaman geçişleri, ikincisi de fırsat olan bir çok zamanda kaçamayışları pek anlamsızdı.
Yine de kurguya pek takılmadan, genç oyuncuların başarısı ve hikayenin sinir bozuculuğuyla sonuna kadar gözünüzü ayırmadan izlemenizi sağlıyor. Gerilim severlere tavsiye edebilirim.
25 f 2014 | Sinema
2014’ün filmlerini izlemeye başlayalı bir hayli oldu. Şimdiye kadar izlediklerimi hızla aktarmaya çalışacağım, zira bundan sonrası çok daha yoğun geçecek. İşte başlıyor;
Jamesy Boy
Yönetmen: Trevor White- Tür: Dram, Suç,
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: Spencer Lofranco, James Woods, Ving Rhames
- Süre: 109 dk
“Film, James Burns?ün gerçek hayat hikayesini anlatmaktadır. Henüz genç bir delikanlıyken Denver?ın kenar mahalle denilecek caddelerinden birinden yola çıkıp maksimum güvenlikli bir hapishane hücresine gideri ki orada da sağlam suçlularla çevrilidir etrafı. Hikayenin başında bir çete elemanıdır ve hayatı parmaklıklar ardına taşınır. Bu hiç de hoş görünmeyen düzen James, en sonunda umut ve parlak bir gelecek yaratmaya adar kendini. Suçu kanıtlanmış bir katille kurduğu arkadaşlık ve onun zaman içinde akıl hocasına dönüşmesi minnet duyacağı kavramlar olacaktır.”
Henüz vizyon tarihleri konusunda bir fikre sahip film gerçek bir hikayeyi anlatması nedeniyle ilgimi çekmişti fakat daha önce tanışmadığım Spencer Lofranco ve Ving Rhames’in iyi oyunculukları ve bir miktar da umut/gelecek konularına dokunması dışında pek parlak bir yanı yoktu.
Noah / Nuh
Yönetmen: Darren Aronofsky- Tür: Fantastik, macera,
- Yapım: 2014, ABD
- Oyuncular: Russell Crowe, Jennifer Connelly, Emma Watson
- Süre: 138 dk
“Kabil’in soyundan gelen insanoğlu, kuşaklardır Yaradan’ın çizdiği iyilik yolundan sapmış, dünyanın tüm güzelliklerini ve nimetlerini sonuna kadar emip tüketerek yeryüzünü yaşanmaz hale getirmiştir. Dahası bir parça et için her türlü ahlaksızlık, hırsızlık, cinayet ve kaos normal hale gelmiştir. İnsanlığın bu sefil hali karşısında Nuh rüyasında, Yaradan’ın kendisini yaşanacak büyük bir tufana karşı uyardığını görür. Yaradan ondan büyük bir gemi inşa etmesini ve yeryüzünde yaşayan tüm hayvan cinslerinden bir çift almasını emreder. Bu gemi aynı zamanda ailesinin de tek kurtuluşu olacaktır. Tufanın yaklaşmakta olduğunu öğrenen sapkın insanoğlu ise geminin içine girmek için Nuh’a karşı saldırıya geçecektir….”
Öncelikle saçma sapan “dine uygunluk” konusuna değinip geçmek istiyorum. Zira Noah, Nuh Peygamber’in hikayesinden ilham alarak bambaşka bir kurgu ile bambaşka bir hikaye anlatıyor. Bu bilgiyi aklımıza yazarak izlersek hayat daha kolay. Öbür türlü yok buna saygısızlık, yok asla uygun değil, bin tane speküslatif konu ortaya çıkıyor.
Darren Aronofsky son dönemde gerek Black Swan, gerek Fighter ve The Wrestler ile rüştünü iyiden iyiye ispat etmiş bir yönetmen, Nuh’un hikayesi ile de günümüze, kapitalizme, çevrenin yok oluşuna ve açgözlülüğe büyük bir eleştiri sunduğunu düşünüyorum. Filme çok bayılmadım ama yapılan eleştirilerin özellikle din ve gerçeklikle ilgili olanlarına da katılamıyorum. Süresi uzundu, bazı efektler kötüydü ve hikaye bazen sıkıcıydı ama oyunculuklar ve verdiği mesajlar güzeldi. Bu kadar.
Leave The World Behind
Yönetmen: Christian Larson- Tür: Belgesel
- Yapım: 2014, İngiltere, Amerika
- Oyuncular: Sebastian Ingrosso, Axel Hedfors(Axwell), Steve Angello
- Süre: 95 dk
Dağılma kararı alan dünyanın en ünlü house müzik grubu Swedish House Mafia’nın “Don’t You Worry Child” şarkısını yapışlarını ve son turnelerini konu alan belgesel, grubun arkadaşlıklarına ve bozulan ilişkilerine dair notları aktarırken, geçmişlerini ve gelecek planlarını seyirciyle buluşturuyor. Özellikle grubu beğenenler için keyifli bir belgesel…
Not: O son konserde olmak isterdim =(
httpv://www.youtube.com/watch?v=1y6smkh6c-0
24 f 2014 | Anasayfa, Sinema
Yazmak enteresan bir duygu hali. Bazen durmadan sayfalarca yazasım geliyor, bazen cümle kurmakta zorlanıyorum. Bir süredir cümle kurmak zor geliyordu ve blogu kurduğumdan beri verdiğim en uzun araydı bu. Yazacak çok şey birikti. Şimdi kısa kısa onları aktarmak istiyorum. İlk olarak Oscar’ın animasyonları:
The Wind Rises / Rüzgar Yükseliyor
- Yönetmen: Hayao Miyazaki
- Tür: Animasyon, dram
- Yapım: 2013, Japonya
- Oyuncular: Steve Albert, Hidetoshi Nishijima, Keiko Takeshita
- Süre: 126 dk
“The Wind Rises, uçaklara bir hayli ilgili olan ve bir gün uzman bir uçak tasarımcısı olmanın hayallerini kuran başkahraman Jiro’nun hikayesini ele alıyor. En büyük idolü ise bu alanda tanınmış bir uzman olan, Alpler’in ötesindeki Caproni’dir. Caproni işlerinin estetik güzelliği ve muazzam teknik becerisiyle bu alanın önde gelen isimlerinden biri olmuştur. Çocukluğundan beri görme sorunları yaşayan Jiro, 1930’ların sonundan önemli bir kurumun uçak departmanına girmeyi başarır. Zaman ilerledikçe başarısı patronlarının da ilgisini çeker ve onu istediği gibi tasarım yapması konusunda özgür bırakmaya karar verir. İkinci Dünya Savaşı başlamak üzeredir ve Jiro’nun hayatında birçok şeyi değiştirecektir.”
Yaratıcılık konusunda kendini defalarca ispat etmiş usta yönetmenin son işi olan The Wind Rises, Jiro Horikoshi’nin gerçek hikayesini konu alıyor. Ustanın hayranlık uyandıran çizgileriyle anlattığı hikaye aslında birbirinden farklı bir çok konuya değiniyor ve bazı noktalarda ana hikayenin ne olduğunu anlamak zorlaşıyor. Aşktan, Japon-Alman ilişkilerine, uçak üretiminden vereme öyle enteresan geçişler var ki, film bittiğinde dağılmış ve yorulmuş hissediyorsunuz.
Miyazaki filmlerine göre oldukça yere basan bu son film, hikayenin genişliği eleştiri konusu olsa da, insanın tutkuları ve hayalleri üzerine çok önemli mesajlar veren, çizgilerinin her biri ile sanatı sonuna kadar hissedeceğiniz, bazı sahnelerini hiç unutamayacağınız (özellikle deprem sahnesi ) bir çalışma olmuş.
İzlemenizi tavsiye ederim,
Frozen / Karlar Ülkesi
- Yönetmen: Chris Buck, Jennifer Lee
- Tür: Animasyon, macera
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular: Kristen Bell, Idina Menzel, Jonathan Groff
- Süre: 102 dk
“Krallık, Karlar Kraliçesi (Snow Queen)’nin laneti sonrasında ebediyen sürecek bir kış mevsimine mahkum edilmiştir. Bu krallıkta yaşamakta olan maceracı ve iyi kalpli Anna, Karlar Kraliçesi’ni bulup laneti sona erdirmesini sağlayarak, şehrinde yaşayan insanları eski güzel günlerine döndürmeye karar verir. Masalsı bir yolculuğu çıkan Anna’nın yol arkadaşı ise usta bir dağcı olan Kristoff’tur. Başarıya ulaşmaları için Karlar Kraliçesi’ni görüp tanıyabilmeleri gerekmektedir. Görünürde basit olan bu plan, izbe dağdaki yolculuk ilerledikçe zorlaşmaya başlar. Mitolojik yaratıklar ve ürkütücü büyüler eşliğinde süren yolculuğun her dönemecinde ayrı bir tehlike ortaya çıkar. Yolculuğun asıl zor yanı ise zamanla yarışıyor oldukları gerçeğidir. “
Daha önce tiyatro oyunu, müzikal ve film olarak karşımıza çıkan hikaye bu sefer müzikal-animasyon olarak karşımızda. Çocukların pek sevdiği sıcak bir hikaye ama büyüklere pek hitap etmeyecektir sanıyorum.
Croods / Croodlar
- Yönetmen: Chris Sanders, Kirk De Micco
- Tür: Animasyon, macera, komedi
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular: Nicolas Cage, Ryan Reynolds, Emma Stone
- Süre: 98 dk
“Yaşadıkları mağara bir deprem sonrasında yerle bir olduktan sonra, Crood’lar yuvaları olan bu kanyondan taşınmak zorunda kalırlar ve ailenin babası Grug’un önderliğinde bir yolculuğa çıkarlar. Barınabilecekleri yeni bir yer bulmanın ümidiyle ilerleyen Crood’lar bu yolculuk esnasında sıra dışı maceralarla örülü ve daha önce bilinmedikleri esrarengiz bir dünyayla karşılaşırlar. Bu yeni dünyada doğa bambaşkadır. Üstelik bir de karşılarına Guy isimli ilginç bir genç çıkar. Sürekli seyahat etmeyi ve yeni icatlar yapmayı seven Guy’ı aileden en çok 19 yaşındaki genç kız Eep sevecektir. Ateş yakmayı bilen Guy, Crood’ların hayatlarının değişmesinde önemli bir rol oynayacaktır.”
İlk çağ insanlarını konu alan komediler artık sıkıcı hale geldi diye düşünürken Crood’lar diyalogları ve karakterleriyle bu konuda hala malzeme olabileceğini gösterdi. Oldukça eğlenceli diyalogları, mükemmel ilk çağ tasvirleri ve karakterleriyle 2013’ün izlenesi animasyonlarından…
Despicable Me 2 / Çılgın Hırsız 2
Yönetmen: Chris Renaud, Pierre Coffin- Tür: Animasyon, komedi
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular: Steve Carell, Kristen Wiig, Russell Brand
- Süre: 128 dk
“Eski süper kötü Gru, suç dolu geçmişini bir kenara bırakır ve evlatlık edindiği kızları Margo, Edith ve Agnes ile birlikte sakin bir hayata adım atar. Gru, kurduğu işiyle ve ailesiyle vaktini geçirirken, bazı gizemli olaylar yaşanmaya başlar. Anti-Villain League isimli son derece gizli bir örgüt, Gru’yu tehlikeli bir olayı araştırması için göreve çağırır ve ona bu görevde Minyonlar’ın yanı sıra bu organizasyonun en iyi ajanı olan Lucy de yardım edecektir. Gru artık iyi adamlarla anlaşma imzalamış ve dünyanın kurtuluşu için mücadele eden birine dönüşmüştür. Lucy ile birlikte kötücül bir süper kötünün peşine düştükleri bu avda, çeşitli suçlularla da mücadele etmek zorunda kalacaklardır.”
Kazık kadar insanlar olarak vizyona girdiği ilk gün gidip izlemiş olabiliriz. Zira minionlar hiçbir şey yapmasalar bile çok komikler. Dolayısıyla senaryosundaki eksikler, karakterlerindeki tutarsızlıklar filan pek umurumda değil. Çok güldüm. 3.sü gelsin, yine hemen gidip izleyeceğim.
Ernest&Celestine
Yönetmen: Benjamin Renner- Tür: Animasyon
- Yapım: 2013, Fransa , Belçika , Lüksemburg
- Oyuncular: Lambert Wilson, Féodor Atkine, Vincent Grass
- Süre: 106 dk
“Cannes Film Festivali’nde ödülle dönen animasyon, küçük fare Celestine ile ayı Ernest’in dostluk hikayesini işliyor. Fare Celestine, kemirgenlerin hüküm sürdüğü gizli bir yeraltı şehrinde yaşar. Kaldığı yetimhanenin müdürü her gece bütün miniklere bu şehrin dışında kalan bilinmeyen dünyayla ilgili ürkütücü hikayeler anlatmakta, orada korkunç ayıların yaşadığını söylemektedir. Resim yapmayı çok seviyor olsa da diş hekimliği okumaya karar veren Celestine, küçük ayıların düşüp kendi şehrine gelen dişlerini incelemektedir. Bir gün agresif bir ayı ailesinin baskınıyla karşılaşırlar ve uyanıp gözlerini açtığında kendini aç bir ayı olan Ernest’in yanında bulur!”
Çizimleri ve müzikleriyle oldukça takdir ettiğimiz filme, festivaldeki bir bilet yanlışlığı nedeniyle girmiştik. Hatta bu çocuklar neden var, niye animasyon, neler oluyor derken yanlış filme bilet aldığımızı anlayıp, film sarınca sonuna kadar izlemiştik. Amerikan yapımı animasyonlardan çizgisi ve hikayesiyle oldukça ayrılan film, senenin iyilerindendi. Mutlaka izleyin diyemem ama izlemeye başlayınca bırakılamayan bir keyfi var.
3 f 2014 | Sinema
Ve bir Oscar heyecanı daha başlar… Adaylar açıklanırken bu yazıyı yazmaya başladım ve her kategoride tüm filmleri izledikçe benim gönlümden geçenleri sıralayacağım. Sonra 2 Mart gecesi hep beraber uykusuz kalıp kazananları göreceğiz.. Hayırlara vesile olsun =)
Film / Best Picture
Bu dalın tüm filmlerini izlediğime göre yorumlarıma başlayabilirim:
Son sıraya David O.Russell’ın 10 dalda aday olan fimi American Hustle’ı koydum. Bolca reklamı yapılan, 4 başrolünün de oyunculuk dallarında aday olmasıyla ses getiren, kostümleriyle modaya damga vuran film bence bu senenin balonuydu. Zira ilerlemeyen konusu, yavaşlatan kurgusu ve bence ortalama olan oyunculuklarıyla çok sıradan bir filmdi.
Captain Philips’in de American Hustle gibi bu yılın fazlaca abartılan yapımlarından biri olduğunu düşünüyorum. Tom Hanks’in sıradan oyunculuğu ve oldukça sıradan konusu ile filmi izlemek bile bence zaman kaybıydı. Bu iki filmin bu dalda aday olmasını çok gereksiz buldum. Yerlerine Before Midnight, Inside Llewyn Davis ve hatta The Rush bile aday olabilirdi.
Dallas Buyers Club ve Philomena özellikle başrol oyuncularının performanslarıyla öne çıkan filmler. Konuları itibariyle ağır dramatik yapıya sahip iki film, senenin iyilerinden olsa da bu daldaki diğer adaylar düşünülünce pek şansları yok. Nebraska ise bu ikiliden, komediye göz kırpması nedeniyle ayrılıyor. Ayrıca sinematografi, müzikler ve senaryo anlamında birer adım daha önde olduğundan sıralamamda bir üstte.
Son dörde geldiğimizde ise dördüncü sıraya Scorsese’nin son filmi The Wolf of Wall Street’i koydum. Filmi çok beğendim. Hikayeyi ele alış biçimi, uzun süresine rağmen akıcı kurgusu ve DiCaprio’nun başarılı performansı ile senenin başarılı yapımlarından olsa da, bir miktar duygu eksikliğinden yarışın dışında kaldığını düşünüyorum.
Bu noktada gerek sinematografisi, gerek işlediği konunun derinliği, gerekse oyuncu performansları ile hemen hemen dört dörtlük bir film olan 12 Years a Slave öne çıkıyor. Ödülün Gravity ile birlikte en önemli adaylarından gösterilen filmi, özellikle güçlü duygusal yapısı ve eleştirel bakışı nedeniyle seçebileceklerini düşünüyorum. Fakat bu kategorideki filmleri sıralarken seneler geçtiğinde hala bende iz bırakanlar hangisi olacak diye düşündüm. Bu nedenle ilk ikiye Gravity ve tabi ki Her’ü koydum.
Gravity bu sene hepimize sinemada ilk defa yaşadığımız bir tür 3D deneyimi yaşattı. Aylar geçmesine rağmen hala unutamadığım açılış sekansı dahil neredeyse tümü yerçekimsiz ortamda geçen film ile 3D’de başka bir boyuta geçtik. Senaryosundaki boşlukları çokça eleştirsem de, etki anlamında senenin en efektif işlerinden biriydi bence. Akademinin 12 Years a Slave’i seçeceğine daha çok ihtimal versem de, ikinci olarak ödülü kucaklayabilecek olan film Gravity gibi geliyor.
Ve Her. Bu senenin en beğendiğim filmi. Joaquin Phoenix, görüntü yönetimi, müzikler, kostümler, senaryo, Scarlet’in sesi… Her şeyiyle mükemmeldi. Belki ödülü alması mümkün değil ama benim, ve benim gibi birçok sinemaseverin gönlünün birincisi.
- Her / Megan Ellison, Spike Jonze and Vincent Landay, Producers
- Gravity / Alfonso Cuarón and David Heyman, Producers
- 12 Years a Slave / Brad Pitt, Dede Gardner, Jeremy Kleiner, Steve McQueen and Anthony Katagas, Producers (kazandı)
- The Wolf of Wall Street / Nominees to be determined
- Nebraska / Albert Berger and Ron Yerxa, Producers
- Dallas Buyers Club / Robbie Brenner and Rachel Winter, Producers
- Philomena / Gabrielle Tana, Steve Coogan and Tracey Seaward, Producers
- Captain Phillips / Scott Rudin, Dana Brunetti and Michael De Luca, Producers
- American Hustle / Charles Roven, Richard Suckle, Megan Ellison, and Jonathan Gordon, Producers
Yönetmen / Directing
Bu dalda niçin Spike Jonze (Her) yok? diye sorarak başlamak istiyorum. Hatta fazla abartıldığını defalarca ifade ettiğim American Hustle’ın yönetmeni David O.Russell yerine pek ala aday olabilirdi diye düşünüyorum ama yapacak bir şey yok. Bu nedenle David O.Russell son sıramda.
Alexander Payne’in Nebraska ile iyi iş çıkardığını düşünüyorum ama siyah beyaz tercihi nedeniyle onu dördüncü sıraya koydum. Steve McQueen ve Scorsese’yi sıralarken ise The Wolf of Wall Street’in biraz daha cesur bir yönetime sahip olduğunu düşündüğümden böyle bir sıralama yaptım.
Oscar kulislerine göre yarış McQueen ve Cuaron arasında geçecek gibi görünüyor ama Gravity gibi yenilikçi bir işi kotardığı için oyumu Alfonso Cuaron’dan yana kullandım.
- Gravity / Alfonso Cuarón (kazandı)
- The Wolf of Wall Street/ Martin Scorsese
- 12 Years a Slave/ Steve McQueen
- Nebraska/ Alexander Payne
- American Hustle/ David O. Russell
Erkek Oyuncu / Actor in a Leading Role
Sıralarken en zorlandığım dallardan biri bu oldu. Yönetmen dalında olduğu gibi bu dalda da büyük sitemim var. Joaquin Phoenix’i nasıl aday olarak göstermediklerini anlayamıyorum. Tamam Christian Bale çok yetenekli bir aktör. Fighter ile aldığı ödülü de çok haketti. Fakat American Hustle’da çok da aman aman bir başarısı yok. Kesinlikle Bale yerine Phoenix aday olmalıydı.
Diğer dörtlüye gelirsek hepsi birbirinden başarılı. Akademi seçimi nasıl yapacak bilmiyorum ama ben şöyle bir soruya cevap arayarak sıraladım: O oyuncu yerine başkasını koysalar, aynı performansı yapabilir miydi?
Cevabı düşündüğümde Dern ve Ejiofor’un performanslarını çok beğensem de benzersiz olmadığı kanısındayım. Fakat Leonardo DiCaprio ve Matthew McConaughey’in gerçekten emsalsiz iş çıkardığını düşünüyorum. Birinci sıraya DiCaprio’yu koymamın nedeni ise senelerdir yükselen grafiği ile artık ödülü hak ettiğini düşünmemden.
- Leonardo DiCaprio / The Wolf of Wall Street
- Matthew McConaughey / Dallas Buyers Club (kazandı)
- Chiwetel Ejiofor / 12 Years a Slave
- Bruce Dern / Nebraska
- Christian Bale / American Hustle
Kadın Oyuncu / Actress in A Leading Role
Kadın oyuncu kategorisi adaylarının enteresa şekilde hepsini pek beğeniyorum. Fakat kendimce bazı artı ve eksilerim var, o nedenle böyle bir sıralama yaptım.
Meryl Streep artık bu kategorinin default adayı oldu. Aday olmasa bir sorun var sanıp şaşıracağız, o derece. Bu sene de August: Osage Country’deki hafif çatlak kadın rolü ile 18.kez Oscar adayı olmayı başarsa da, büyük bir çoğunluğun abartılı bulduğu performansı nedeniyle (ki katılıyorum) pek şansı yok gibi.
American Hustle genel itibariyle pek beğendiğim bir film olmadı. Amy Adams’ın ise açık söyleyeyim abartılı dekoltesini incelemekten suratına her zaman bakamadım. Bundan mıdır nedir, kendisi itiraf edene kadar İngiliz aksanı taklidi yaptığını bile anlamamıştım. Bu aksan meselesi dışında, rolünü olması gerektiği kadar oynadı ve inandırıcı bir aşık kadın performansı çıkardı. Geçen seneki The Master ile olan adaylığı dahil, bu sene Her?deki duru performansı ve American Hustle?daki işiyle övgüleri hak ettiğini düşünüyorum. Ama Oscar alacak kadar mı? Sanmıyorum.
Philomena’daki Judi Dench ise kusursuz bir iş çıkarmış. Fakat, Dench’in o depderin bakışlarına tezat olacak şekilde karakteri bir miktar yüzeysel yazılmış gibiydi. O nedenle filmde hep bir şeyler eksik gibi hissettim. Bu nedenle kendisini üçüncü sıraya koydum ama gönüllerimizin birincisi oldu.
Sandra Bullock’un çok büyük bir fanatiği değilim. Fakat Gravity’deki performansı hakikaten başarılıydı. Özellikle bu sayfadaki videoyu izledikten sonra gerçekten oyunculuğuna pek laf edesi gelmiyor insanın. Light box teknolojisinin kullanıldığı çekimlerde duyguyu bu denli geçirebilmenin büyük bir başarı olmasının yanı sıra, Bullock?un fiziksel kapasitesi de alkışı hakediyordu.
Fakat bu sene ortada bir Cate Blanchett gerçeği var. Blue Jasmine Blanchett’in üstün oyunculuğuyla göklere taşıdığı bir film. Nevrotik, ilaç bağımlısı bir kadını, o zerafetiyle birlikte o kadar başarılı canlandırıyor ki, Oscarlık performans dedikleri böyle bir şey. Hele final sahnesindeki monologu… Başlı başına bir oyunculuk şaheseri.
- Cate Blanchett / Blue Jasmine (kazandı)
- Sandra Bullock / Gravity
- Judi Dench / Philomena
- Amy Adams / American Hustle
- Meryl Streep / August: Osage County
Yardımcı Erkek Oyuncu / Actor in a Supporting Role
Yardımcı erkek oyuncu kategorisinde bu seneyi açık ara önde götüren isim Jared Leto oldu. Ödülü almasına kesin gözüyle bakılan Jared Leto, filmi Matthew McConaughey ile birlikte sırtlıyor. Zira bu iki oyuncu yerine herhangi başka iki oyuncu olsaydı, filmin bu denli başarılı olamayacağı herkesin dilinde. Ayrıca Leto’nun filmin başlarındaki hali ile sonlarına doğru hastalığının artmasıyla kararan ruh halini yansıtışı gerçekten iyiydi. Dolayısıyla benim de birinci sıramda kendisi yer alıyor.
Michael Fassbender ise aslında kötü bir karakteri içinde bulunduğu güç kaygısı, hırs ve duyduğu aşk ile birlikte o kadar iyi yansıttı ki, kölelere işkence yapacak kadar kötü bir adamla zaman zaman empati kurdurdu. O yüzden Fassbender’ın bu seneki yarışta üst sıralarda olduğunu düşünüyorum.
Jonah Hill’e gelmek gerekirse, bir yandan her rolde aynı tarzda olduğu gerçeğini kabul ediyorum, diğer yandan DiCaprio ile birliktelikleri, paslaşmaları ve filme hizmeti açısından iyi bir performans çıkardığını düşünüyorum.
Captain Philips’i pek beğenmedim. Hatta filmin tek iyi yanının Barkhad Abdi olduğunu yazmıştım. Performansı iyiydi ama kötü bir filmde harcandı kendisi. Genç oyuncuyu önümüzdeki yıllarda çok daha iyi rollerde izleyeceğimizi düşünüyorum. O nedenle bu sene sadece adaylıkla kalacağı düşüncesindeyim.
Herkesin pek sevdiği Bradley Cooper ise listemin alt sırasında. Filmin yazısında da belirtmiştim ama Cooper?ı oynadığı karakterlerle bir türlü kafamda oturtamıyorum. Her ekrana gelişinde, suratında ?gülmemi tutuyorum? ve ?ben niye buradayım? ifadeleri var gibi geliyor. Sanki komedi filmlerindeki o beceriksiz, nasıl ajan olduğunu anlayamadığımız tiplemeler gibiydi bu filmde de. Adama ben zerre inanmadım, nasıl o kadar parayı emanet etti koskoca FBI? Bunlar hep soru işareti oldu. Hangover serisinden sonra ciddi filmlere henüz adapte olamadığını düşünüyorum ve adaylığının bile gereksiz olduğunu düşünüyorum. Cooper yerine Rush filminden Daniel Brühl’ü tercih ederdim sanırım.
- Jared Leto / Dallas Buyers Club (kazandı)
- Michael Fassbender / 12 Years a Slave
- Jonah Hill / The Wolf of Wall Street
- Barkhad Abdi / Captain Phillips
- Bradley Cooper / American Hustle
Yardımcı Kadın Oyuncu / Actress in a Supporting Role
Bu dal tam bir muamma. Her bir oyuncunun adı ödül için anılıyor fakat Lupita Nyong’o ve Jennifer Lawrence isimleri bir tık önde gibi. Ben yine kendimce bir artı-eksi muhakemesi yaparak şöyle bir sıralama yaptım:
Sally Hawkins çok beğendiğim bir aktris fakat Blue Jasmine’deki rolü ele alış biçimini pek sevemedim. Fazla karikatürize kalmış gibi geldi. O nedenle listemin sonunda kendisi.
June Squibb ise tıpkı Hawkins ve Streep gibi biraz abartılı oynamış diye düşünüyorum. Hatta Jennifer Lawrence için de benzer şeyleri söyleyenler oldu ama ben mükemmel bir iş çıkardığını düşünüyorum. American Hustle genelinde başarısız ve abartılmış bir iş olsa da, hikayenin içinde en ayakları yere basan, duygusu yüksek ama bir o kadar çatlak karakterini müthiş canlandırdı. Henüz taze Oscar almış olmasa ve yarışta Nyong’o ve Roberts olmasa şansının çok daha yüksek olacağını düşünüyorum.
Julia Roberts, bu senenin kadın rolleri içinde en derin, duru, abartısız ama duygusu yüksek olanına can verdi. Ve Oscar sahibi bir oyuncu olmasına rağmen hiçbir abartıya ve rolünü büyütme endişesine düşmeden sergilediği performansına hayran kaldım. O nedenle benim listemde ikinci sırada kendisi yer aldı.
Ve senenin en çok ağlatan karakterini canlandıran, ismini yeni duyduğumuz ama çıkardığı işle unutamayacağımız Lupita Nyong’o… Bir oyuncu bir bakışıyla ne kadar acı çektiğini seyirciye hissettirebiliyorsa, konu kapanmıştır. Pek fazla repliği olmayan rolünü öyle başarılı bir şekilde performe etti ki, ödülü sonuna kadar hak ediyor. Aslında üç oyuncu da ödüle çok yakın ve hangisi alırsa alsın hak etmiş olacak diye düşünüyorum.
- Lupita Nyong’o / 12 Years a Slave (kazandı)
- Julia Roberts / August: Osage County
- Jennifer Lawrence / American Hustle
- June Squibb / Nebraska
- Sally Hawkins / Blue Jasmine
Kurgu / Film Editing
Artık hepimizin bildiği üzere bu kategori en iyi filmin de habercisidir. Yani kurgu dalına aday olmayanın film dalında yarışta olması pek söz konusu olmaz ve genelde bu dalın kazanı en iyi film olarak seçilir. Fakat bu sene kurgu da Gravity, en iyi filmde ise 12 Years A Slave öne çıkacak gibi görünüyor.
Adaylara gelmeden önce American Hustle ve Captain Philips yerine The Wolf of Wall Street, Rush ve Her’ü bu kategoride görmek istediğimi söylemek isterim. Özellikle The Wolf of Wall Street’in o enerjik ve su gibi akan hikayesini kurgunun çok desteklediğini düşünüyorum.
Sıralamaya gelecek olursam, Gravity’nin özellikle mükemmel açılış sekansı ve sonrasında eş zamanlı sahneleri nedeniyle bu dalın en güçlü adayı olduğu kanısındayım. Benim de adayım bu film. 12 Years a Slave ise yine açılış, sonra flashback, sonrasında ise açılışa geri dönen yapısıyla beğenimi kazandı. O nedenle ikinci sırada.
Dallas Buyers Club kronolojik olarak gitse de 2bin küsür günü genele yayışını beğendim. American Hustle ve Captain Philips’in ise kurgusal anlamda bir esprisi olduğunu düşünmüyorum.
- Gravity/Alfonso Cuarón and Mark Sanger (kazandı)
- 12 Years a Slave/Joe Walker
- Dallas Buyers Club/John Mac McMurphy and Martin Pensa
- American Hustle /Jay Cassidy, Crispin Struthers and Alan Baumgarten
- Captain Phillips/Christopher Rouse
Uyarlama Senaryo / Adapted Screenplay Writing
Uyarlama senaryo yazımının, özgün senaryo yazımından daha zor gibi geliyor hep bana. Hem var olana sadık kalıp, hem duygusunu koruyabilmek kolay değil.
Tüm kulisler ödülü 12 Years a Slave’in alacağına kesin gözüyle bakıyor ama benim birincim Before Midnight. Zira sadece bu beşli arasında değil, senenin tüm filmleri arasında en iyi senaryolardan birine sahipti. Keza The Wolf of Wall Street için de benzer şekilde düşünüyorum ama bu ikili arasında pek şansı olduğunu sanmıyorum.
Philomena ve Captain Philips’in ise senaryo olarak iyi ama ortalama olduğunu söyleyebilirim.
- Before Midnight / Written by Richard Linklater, Julie Delpy, Ethan Hawke
- 12 Years a Slave / Screenplay by John Ridley (kazandı)
- The Wolf of Wall Street / Screenplay by Terence Winter
- Philomena / Screenplay by Steve Coogan and Jeff Pope
- Captain Phillips / Screenplay by Billy Ray
Orjinal Senaryo / Original Screenplay Writing
Bu daldaki adaylar benim için Her ve diğerleri olarak ayrılıyor. Bilmediğimiz gelecek bir zamanı ve o zamanlardaki ilişkileri ele alan senaryo Oscar’ı almazsa olay olur.
Diğer adaylardan Nebraska, bir piyango hayalinin peşinde koşan kafası karışık bir baba üzerinden Amerikan kırsalını, aile ilişkilerini ve geçmişle yüzleşmelerini ele alışıyla başarılı bir diğer senaryoydu. İkinci sıramda o var.
Dallas Buyers Club, American Hustle ve Blue Jasmine’de ise ortalama senaryolara sahipti bence. O nedenle pek şansları olduğunu düşünmüyorum.
- Her / Written by Spike Jonze (kazandı)
- Nebraska / Written by Bob Nelson
- Dallas Buyers Club / Written by Craig Borten & Melisa Wallack
- American Hustle / Written by Eric Warren Singer and David O. Russell
- Blue Jasmine / Written by Woody Allen
Görüntü Yönetimi / Cinematography
Bu sene görüntü yönetimi anlamında doyurucu bir sene oldu. Aday olan yapımlar dışında Her, Philomena, Rush, 12 Years A Slave gibi bir çok film aday olabilecek derecede başarılıydı.
Nebraska özenli bir görüntü yönetimine sahip olsa da, siyah beyaz tercihi nedeniyle beklediğim kadar etkilemedi beni. Listenin sonunda bu yüzden. Inside Llewyn Davis ve Prisoners görüntüleriyle mükemelle yakındı bence. Hatta ödüllerde bir süprizle karşılaşıp Inside Llewyn Davis’in ödül aldığını bile görebiliriz diye düşünüyorum fakat The Grandmaster ve Gravity mükemmelin de ötesinde olduklarından maalesef 3. ve 4. sırada yer aldılar.
The Grandmaster’ın boğucu ve sıkıcı hikayesi nedeniyle salonda fenalıklar geçirsem de görüntü konusundaki başarısı nedeniyle hakkını teslim etmeliyim. O nasıl bir yağmur çekmektir? Bu kadar estetik, bu kadar detaylı olabilir.
Ama The Grandmaster’ın bütün estetiğine rağmen, bu sene izlerken ağzımı açık bırakan, yepyeni bir deneyim sunan ve daha önce Tree of Life ile de ödül almasını çok istediğim (Hugo almıştı.) Emmanuel Lubezki’nin, Gravity’deki harika çalışmasıyla heykeli kucaklamasını diliyorum.
- Gravity/Emmanuel Lubezki (kazandı)
- The Grandmaster/Philippe Le Sourd
- Inside Llewyn Davis/Bruno Delbonnel
- Prisoners/Roger A. Deakins
- Nebraska/Phedon Papamichael
Görsel Efekt / Visiul Effects
Bu daldaki adayları Gravity ve diğerleri olarak ayırmak gerekecek sanırım. Zira bu yıl görsel efektlerinin yarattığı etkiyle herkesin dilinde olan tek film var, o da Gravity. Diğer filmlerin hepsinin teknik anlamda, benim anladığım kadarıyla, iyi işler olduğunu düşünüyorum. Sıralamayı görsel efektlerin filme katkısına göre yapmaya çalıştım ama boşa satır harcamaya lüzum yok. Ödül Gravity’nin.
- Gravity / Tim Webber, Chris Lawrence, Dave Shirk and Neil Corbould (kazandı)
- Iron Man 3 / Christopher Townsend, Guy Williams, Erik Nash and Dan Sudick
- The Hobbit: The Desolation of Smaug / Joe Letteri, Eric Saindon, David Clayton and Eric Reynolds
- Star Trek Into Darkness / Roger Guyett, Patrick Tubach, Ben Grossmann and Burt Dalton
- The Lone Ranger / Tim Alexander, Gary Brozenich, Edson Williams and John Frazier
Prodüksiyon Tasarımı/ Production Design
Prodüksiyon tasarımı dalındaki adayların, American Hustle dışında, oldukça güçlü olduklarını düşünüyorum. Özellikle Gravity ve The Great Gatsby bu konuda bir adım öndeler. Ve hatta The Great Gatsby’nin bu dalın en iyisi olduğunu düşünüyorum fakat filmi pek beğenmediğim için Gravity’i birinci sıraya aldım.
Şimdiye kadarki en gerçekçi yakın gelecek tasviriyle Her’ü üçüncü, dönem filmi kategorisinden başarısıyla 12 Years a Slave’i dördüncü sıraya koydum. American Hustle ise her ne kadar yeni bir stil akımı yaratacak kadar sevilmiş olsa da, listemin sonunda.
Bu arada çok bayılmamış olsam da Hobbit ve Elysium’un bu kategoride yer bulması gerekirdi diye de düşünmekteyim.
- Gravity / Andy Nicholson (Production Design); Rosie Goodwin and Joanne Woollard (Set Decoration)
- The Great Gatsby /Catherine Martin (Production Design); Beverley Dunn (Set Decoration) (kazandı)
- Her / K.K. Barrett (Production Design); Gene Serdena (Set Decoration)
- 12 Years a Slave / Adam Stockhausen (Production Design); Alice Baker (Set Decoration)
- American Hustle / Judy Becker (Production Design); Heather Loeffler (Set Decoration)
Kostüm Tasarım / Kostüm Tasarım
The Invisible Woman’ı henüz izleyemedim. Görünen o ki ya İstanbul Film Festivali’nde ya da girerse vizyonda izleyebileceğiz. O yüzden fragmanından anlayabildiğim kadarıyla sıralamaya koydum.
American Hustle’ın kostüm tasarımını düşününce aklıma Amy Adams’ın dekoltesi geliyor. Yılın en abartılmış filmi olduğu gibi, kostümlerinin de abartıldığını düşünüyorum. Dolayısıyla listemin son sırasındalar.
12 Years a Slave ve The Invisible Woman dönem işleri olduğundan ve artık dönem işlerinde American yapımlarının ortalamanın üstünde bir başarısı olduğunu bildiğimden yine beğendim fakat sıradan geldi.
The Grandmaster’ı izlerken çok baygınlık geçirmiş olabilirim ama görüntü yönetimi ve kostümleri çok başarılıydı. Fakat birinciliğin The Great Gatsby’nin alması gerektiğini düşünüyorum. Zira yaratılan o şaşalı ortama uygun olarak tasarlanan kostümlerin hepsi çok göz alıcı ve güzeldi.
- The Great Gatsby/ Catherine Martin (kazandı)
- The Grandmaster /William Chang Suk Ping
- 12 Years a Slave/ Patricia Norris
- The Invisible Woman/ Michael O’Connor
- American Hustle /Michael Wilkinson
Makyaj ve Saç / Make Up and Hair Styling
Bad Grandpa’yı izlemedim. Aslında izlemek istiyorum, zira gerçek insanlarla haberleri olmadan gizli kamera ile çekilen film merak uyandırıcı. Bu daldaki şanslarına gelince; Dallas Buyers Club’da ne makyajı vardı anlayamadım. The Lone Ranger’da Kızılderili makyajı filmin başrolünde sürekli olduğundan şansı var gibi geliyor, Bad Granpa’da ise Johnny Knoxville büyükbaba makyajı ile gerçek insanları şakalayıp filme çektiğinden ödülün ona gidebileceğini düşünüyorum.
- Jackass Presents: Bad Grandpa / Stephen Prouty
- The Lone Ranger / Joel Harlow and Gloria Pasqua-Casny
- Dallas Buyers Club /Adruitha Lee and Robin Mathews (kazandı)
Ses Kurgusu / Sound Editing
Ses kurgusu ve ses miksajı için tahminlerimi yapmadan önce Lone Survivor’ı izlemediğimi söylemeliyim. Zira Amerikan askerleri ve Ortadoğu operasyonları konulu filmlerden artık gına geldi, görmek istemiyorum. Gravity “uzayda hissettirmek” konusunda görüntüleriyle olduğu kadar sesiyle de başarılı oldu. Dolayısıyla ödülü kucaklayacağını düşünüyorum. Captain Philips ve Lone Survivor pek beğenilmeyen filmler olsa da ses kurgusu konusunda övgüler aldılar o nedenle şansları var gibi duruyor. All is Lost ve Hobbit’in ise pek şansı yok gibi.
- Gravity / Glenn Freemantle (kazandı)
- Captain Phillips / Oliver Tarney
- Lone Survivor / Wylie Stateman
- All Is Lost / Steve Boeddeker and Richard Hymns
- The Hobbit: The Desolation of Smaug / Brent Burge
Ses Miksaj / Sound Miksing
Yukarıda da bahsettiğim üzere Gravity en büyük adaylardan, fakat başka dallarda şans verilmeyen Invise Llewyn Davis’in gönlünü almak için ödül alabileceğini düşünüyorum. Ayrıca yine Captain Philips ve Lone Survivor’da süpriz yapabilir.
- Gravity / Skip Lievsay, Niv Adiri, Christopher Benstead and Chris Munro (kazandı)
- Inside Llewyn Davis / Skip Lievsay, Greg Orloff and Peter F. Kurland
- Captain Phillips / Chris Burdon, Mark Taylor, Mike Prestwood Smith and Chris Munro
- Lone Survivor / Andy Koyama, Beau Borders and David Brownlow
- The Hobbit: The Desolation of Smaug / Christopher Boyes, Michael Hedges, Michael Semanick and Tony Johnson
Orjinal Şarkı / Music-Original Song
Adaylardan Mandela filmini izlemedim fakat The Moon Song ve Let it Go’nun filmlerinin içindeki yer alışlarını düşününce ödülü bu ikisinden biri almalı diye düşünüyorum. Her benim için senenin en iyi filmi olduğundan da, birinci sırada benim için The Moon Song var.
- “The Moon Song” from HER / Music by Karen O; Lyric by Karen O and Spike Jonze
- “Let it Go” from FROZEN / Music and Lyric by Kristen Anderson-Lopez and Robert Lopez (kazandı)
- “Ordinary Love” from MANDELA: LONG WALK TO FREEDOM / Music by Paul Hewson, Dave Evans, Adam Clayton and Larry Mullen; Lyric by Paul Hewson
- “Happy” from DESPICABLE ME 2 / Music and Lyric by Pharrell Williams
- “Alone Yet Not Alone” from ALONE YET NOT ALONE / Music by Bruce Broughton; Lyric by Dennis Spiegel (yarış dışı bırakıldı!)
Özgün Müzik / Music -Original Score
Ya filmleri izlerken müzik her zaman aklımda kalmıyor. Bu sene izlediğim filmler içerisinde Her her şeyiyle olduğu gibi müzikleriyle de dikkat çekti. Benzer şekilde Gravity ve Philomena’nın da müziklerinin iyi olduğunu düşünüyorum ama açıkçası The Book Thief ve Saving Mr.Banks’in aklımda kalan bir çekiciliği yok.
- Her/ William Butler and Owen Pallett
- Gravity / Steven Price (kazandı)
- Philomena/ Alexandre Desplat
- The Book Thief/ John Williams
- Saving Mr. Banks/ Thomas Newman
Animasyon / Animated Feature Film
Animasyon dalındaki adaylardan Miyazaki’nin The Wind Rises’ı dışındakileri izledim. Filmi festivalde yakalayamadım ama Başka Sinema sayesinde vizyonda izleme şansımız olacak. Miyazaki’nin önceden oluşmuş kredisine istinaden iki basamak yukarı koydum fakat Oscar şansı düşük gibi göründüğünden de ortada bıraktım.
Aslında bu kategori benim için sıralaması zor olanlardan. Zira Frozen’ı müzikalitesi, The Croods’u hikayesi, Despicable Me2’yi esprileri ve Ernest&Celestine’yi hikayesi ve çizgileriyle çok beğendim. İş sıralamaya gelinceyse işler biraz karıştı ama sürükleyiciliklerine göre sıralama yapmaya çalıştım.
- The Croods / Chris Sanders, Kirk DeMicco and Kristine Belson
- Frozen / Chris Buck, Jennifer Lee and Peter Del Vecho (kazandı)
- The Wind Rises / Hayao Miyazaki and Toshio Suzuki
- Despicable Me 2 /Chris Renaud, Pierre Coffin and Chris Meledandri
- Ernest & Celestine / Benjamin Renner and Didier Brunner
Buradan sonraki adayların bir kısmını izleyebildiğimden tahmin yapmıyorum… Herkese iyi seyirler,
Yabancı Dilde En İyi Film / Foreign Language Film
- The Broken Circle Breakdown / Belgium
- The Great Beauty / Italy (kazandı)
- The Hunt / Denmark
- The Missing Picture / Cambodia
- Omar / Palestine
Belgesel / Documentary Feature
- The Act of Killing/ Joshua Oppenheimer and Signe Byrge Sørensen
- Cutie and the Boxer / Zachary Heinzerling and Lydia Dean Pilcher
- Dirty Wars/ Richard Rowley and Jeremy Scahill
- The Square/ Jehane Noujaim and Karim Amer
- 20 Feet from Stardom/ Nominees to be determined (kazandı)
Belgesel Kısa – Documentary Short Subject
- CaveDigger/Jeffrey Karoff
- Facing Fear/Jason Cohen
- Karama Has No Walls/ Sara Ishaq
- The Lady in Number 6: Music Saved My Life/Malcolm Clarke and Nicholas Reed (kazandı)
- Prison Terminal: The Last Days of Private Jack Hall/Edgar Barens
Kısa Film / Short Film
- Aquel No Era Yo (That Wasn’t Me) /Esteban Crespo
- Avant Que De Tout Perdre (Just Before Losing Everything) / Xavier Legrand and Alexandre Gavras
- Helium / Anders Walter and Kim Magnusson (kazandı)
- Pitääkö Mun Kaikki Hoitaa? (Do I Have to Take Care of Everything?) / Selma Vilhunen and Kirsikka Saari
- The Voorman Problem /Mark Gill and Baldwin Li
Kısa Film- Animasyon / Short Film – Animated
- Feral / Daniel Sousa and Dan Golden
- Get a Horse! / Lauren MacMullan and Dorothy McKim
- Mr. Hublot / Laurent Witz and Alexandre Espigares (kazandı)
- Possessions / Shuhei Morita
- Room on the Broom / Max Lang and Jan Lachauer
27 f 2014 | Sinema
Artık bir çok adayı izledim ve yazdım sayılır. Bugün sırada görüntü ve görsel efekt dallarında aday olan bazı filmlerle ilgili yorumlarım var:
The Hobbit : The Desolation of Smaug / Hobbit: Smaug’un Çorak Toprakları
- Yönetmen: Peter Jackson
- Tür: Fantastic, macera
- Yapım: 2013, ABD, Yeni Zelanda
- Oyuncular: Martin Freeman, Richard Armitage, Ian McKellen
- Süre: 161 dk
“Hobbit üçlemesinin ilk filmi olan Hobbit: Beklenmedik Yolculuk’un devam filmi olan yapımda Shire?lı Hobbit Bilbo Baggins, Thorin Meşekalkan?ı ve beraberindeki 12 cüce ile çıktığı yolculuğu doğuya, Kuytuorman?a doğru sürdürmektedir. Ejderha Smaug?un yıllardır hüküm sürdüğü Yalnız Dağ?a ve kayıp Erebor Cüce Krallığı?na ulaşmak için atıldıkları macerada başlarına yine akıl almaz belalar gelecektir. Ormanın girişinde Büyücü Gandalf?tan ayrılmak zorunda kalan ekip, dev Örümcek sürünün ağlarından kurtulduklarını sanarlarken, savaşı orman elflerinin esiri olurlar. Bu arada güçleri her geçen gün artan Azog ?un liderliğindeki Ork?lar da, güvenli gibi görünen Elf krallığında dahi, cücelerin bir an olsun peşlerini bırakmazlar. Hem hayatta kalma savaşı veren hem de Göl kasabasına, ardından da Yalnız Dağ?a ilerlemeye çalışan cüceler ve Bilbo?yu bekleyen esas ve en zorlu düşman ise şüphesiz ki ateşlerin efendisi Ejderha Smaug?dur. Altınları altında sürdürdüğü derin uykusundan uyanan Smaug?u alt etmek ve Arkantaşı?na ulaşmak mümkün olacak mıdır?”
Sevmeye sevmeye bütün filmleri izledim resmen. Artık şikayetlenemiyorum da, madem sevmiyorsun izleme devamını değil mi? Neyse yine yıllar sürdü bu film ama macera dozu daha yüksekti, en azından önceki kadar sıkmadı. Bir de fıçıların içindeki kaçış sahnesi hoşuma gitti. Bu kadar.
Iron Man 3
Yönetmen: Shane Black- Tür: Fantastic, macera
- Yapım: 2013, ABD, Çin
- Oyuncular: Robert Downey Jr., Gwyneth Paltrow, Don Cheadle
- Süre: 131 dk
“Milyarder iş adamı, kahraman ve mucit Tony Stark, bu sefer gücü ondan çok daha fazla, hatta sınırsız bir düşmanla karşı karşıya kalıyor. Üstelik bu düşman, o çok sinirlendirecek bir hamle yaparak özel hayatını yok ediyor. Stark şimdi bu olayların kaynağını araştıracağını zorlu bir mücadeleye giriyor. Fakat en yakınlarını korumak için zekasının ve cesaretinin yanı sıra içgüdülerine de ihtiyacı var. Stark’ın bu savaşında kafasında dönüp duran soru ise belki de tüm olayların en can alıcı yanı: Adam mıdır kıyafeti kıyafet yapan yoksa kıyafet midir adamı adam yapan?”
Sırf şeytantüylü Robert Downey Jr.’ı izleyebilmek için koştura koştura gittiğimiz film, öncekilere göre çok daha iyiydi. Macera dozu yüksek ve hikaye derinliği ideal olan filmi teknik altyapısı da etkileyiciydi. Fakat filmden çıktıktan sonra aklında ne kaldı, sana ne kattı dersen? Robert’ı izledik işte…
The Lone Ranger / Maskeli Süvari
Yönetmen: Gore Verbinski- Tür: Aksiyon, macera, western
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular: Johnny Depp, Armie Hammer, Tom Wilkinson
- Süre: 149 dk
“Butch Cavendish, Vahşi Batı eyaletlerinde nam salmış azılı bir hayduttur ve çetesiyle işlediği cinayetler, yıllardır sürdürdüğü zulüm nedeniyle idama mahkum olmuştur. Tren yolu açılış töreninde halka ‘armağan’ olarak asılmasına karar verilmiştir, fakat onu kasabaya taşıyan tren vagonundan kaçmayı başarır. Peşine takılan bölge süvarilerini ise pusuya düşüren Cavendish’in önünde şimdi kimse kalmamıştır. Kendisini adalete adamış, gizemli maskeli bir süvari ve yüzü ‘savaş’ boyasıyla kaplı Kızılderili Tonto dışında…”
Bu sene o kadar güzel filmler izledik ki, uzun ve sıkıcı filmlere tahammülüm kalmadı. Film bir türlü ilerlemedi, neden bu kadar uzun tutulmuş anlamak mümkün değil. Absürdlükleri ve komedi dozu yerinde olsa da, Johnny Deep’e rağmen bu kadar uzun süre izlemek bir hayli sabır gerektiriyor.
26 f 2014 | Sinema
- Yönetmen: Ethan Coen, Joel Coen
- Tür: Dram,
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular: Oscar Isaac, Carey Mulligan, Justin Timberlake,
- Süre: 125 dk
“Yer 1960’lı yılların Amerikası, New York. Manhattan’ın hareketli müzik piyasasında tutunmaya çalışan genç Llewyn Davis, hayatını müzikle kazanmak ve sanatını icra edebilmek için her yolu denemektedir. Halkın önünde saygın bir yere sahip olmak isteyen Davis, bir yandan da şehrin acımasız koşulları altında yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Fakat başını sokabileceği bir evi olmadan eski kız arkadaşı Jean Berkey’in kanepesiyle, kız kardeşinin kendisinden yakınmaları arasında gidip gelir. Dönemin önemli menajerlerinden Bud Grossman’a müziği, plağının bir kopyasını dinletmek tek hedefidir… “
Coen Biraderler filmlerinin yolunu gözlediğim yönetmenlerdenler. Henüz fragramanlar yayınlanmadan, bilgiler gelmeye başladığı andan itibaren heyecanlanıyorum, acaba bu sefer nasıl bir dünyaya götürecekler diye düşünüyorum.
Her filmlerinde çıtalarını bir üst seviyeye taşıyan kardeşler, bu sene Cannes’da Altın Palmiye için yarışıp Büyük Jüri Ödülü ile dönen filmlerinde de yine çok iyi iş çıkarmış. Folk müzik sanatçısı Dave Van Ronk’un hayatından ilhamla anlatılan müzik ve dram dolu film, yine Coenlerin imzalarıyla dolu. Hikaye dramatik bir yapıya sahip olsa da kara komedi, melankoli, hüzün, umut, umuzsuzluk duygularının hepsini yaşatmayı başarıyor.
Bir müzisyenin hayatındaki kısa bir bölümü, yolculuk tadında anlatırken haliyle bolca müzik işin içine giriyor. Justin Timberlake’in bir Coen işinde olması başlarda tuhaf bir fikirmiş gibi gelse de, filmin içinde hiç sırıtmıyor ve hatta özellikle müzik performansı başarılı. Bu noktada Coenlerin risk alarak tüm müzik performanslarını canlı olarak oyunculara performe ettirdiği notunu da düşüp, bu kararın filmin gerçekçiliğine önemli katkı sağladığını ekleyeyim.
Oscar’da bu kadar az adaylık alması ve en iyi film kategorisinde olmaması (pek ala Captain Philips yerine yarışta olabilirdi!) çok tepki gören film, görüntü yönetmenliğindeki inceliklerle şapka çıkarttırıyor. Ayrıca senaryosu ve kurgusuyla da övgüyü hakeden filmi oyunculuk açısından büyük ölçüde sırtlayan Oscar Isaac ise duru ve derin performansıyla göz dolduruyor.
Çokça övgü dolu cümlelerimden sonra filmi izlemenizi tavsiye etmek kaldı geriye,
İyi seyirler,
26 f 2014 | Sinema
Henüz adaylar açıklanmamışken tahminler üzerinden izlediğim bazı filmler vardı. İzledikten sonra önemli dallarda aday olamayacaklarını anlamıştım ve düşündüğüm gibi bazı yan dallarda aday oldular. Bu yazıda sıra onlarda:
All Is Lost / Sona Doğru
Yönetmen: J. C. Chandor,- Tür: Gerilim, Dram, Macera,
- Yapım: 2013, ABD
- Oyuncular. Robert Redford
- Süre: 136 dk
“Hint Okyanusu’nda tek başına gezinti yapan bir adam, yatının bir gemi konteynırına çarpması üzerine bilincini kaybeder. Uyandığında bilinci yerinde değildir ve kazayı yavaş yavaş hatırlamaya başlar. Telsiz, radyo ve navigasyon ekipmanını kaybetmiştir ve vahşi bir fırtınanın tam ortasında kalmıştır. Teknik donanımları olmadan bir hiç olan adam direnişi ve tecrübeli denizcilik geçmişi sayesinde hayatta kalacağına inanmaktadır. Okyanusun ve dalgalarının sesine kulak verir ve planlarını bu dalgalara göre yaparak yakınlarından bir geminin geçmesini dilemeye başlar. Ancak bu direniş hali zannettiği kadar kolay olmayacaktır. Zira okyanus son derece tehlikeli köpekbalıklarıyla doluyken doğal kaynakları da tükenmek üzeredir.”
77 yaşındaki aktör Robert Redford’un başrolünde ve hatta tek rolünde yer aldığı film, tek başına gezinti yapan bir adamın yaşadığı kaza sonrası okyanusta geçirdiği 7 günlük hayat mücadelesini gösteriyor. Tek oyunculu bir film için süresi biraz uzun gelse de ben sonuna kadar ilgiyle izledim. İsmine, geçmişine, hayatına dair herhangi bir şeyi bilmediğimiz bu adamın ağzından tüm film boyunca sadece bir iki kelime duyuyoruz fakat senaryo gücünü diyaloglardan değil görüntülerden alıyor. Ayrıca eleştirmenler pek beğenmemiş olsa da, ben Redford’un performansını da beğendim. İzlemeye değer,
The Great Gatsby / Muhteşem Gatsby
- Yönetmen: Baz Luhrmann,
- Tür: Dram, Romantik,
- Yapım: 2013, ABD, Avustralya,
- Oyuncular. Leonardo DiCaprio, Tobey Maguire, Carey Mulligan
- Süre: 142 dk
“Yazar olma basamaklarını tırmanan Nick Carraway 1920’lerde eğlence hayatının gözdesi konumuna yükselen New York’a gelir. Kendi Amerikan rüyasının peşindeyken tesadüfen milyoner Jay Gatsby ve onun çevresiyle yolları kesişir. Carraway’nin alkolün su gibi aktığı, göz kamaştırıcı partilerle tanışması fazla zaman almaz. Öte yandan bu büyülü Amerikan rüyasının çöküşü de yaklaşmaktadır. Dışarıdan görkemli görünen bu hayatın örtbas etmeye çalıştığı gerçekler su yüzüne çıkacaktır…”
5-6 yılda bir film yöneten Baz Luhrmann’ın oldukça ses getiren çalışması The Great Gatsby gerçekten büyük bir görsel şölen vadediyor. O şaşalı dönemi tüm rengi, coşkusu, şatafatı ile sonuna kadar seyirciye hissettirmek konusunda Luhrmann kesinlikle çok başarılı. Müzikleriyle ve karnaval havasıyla büyüleyen film, aslında dramatik bir aşk hikayesini anlatıyor ve başroldeki Leonardo Di Caprio, son senelerde hep olduğu üzere, çok başarılı bir performans sergiliyor. Fakat filmi izlerken, ki süresi biraz uzun geldi, sürekli bir tat eksik geldi bana. O denli şatafatlı görüntüleri izlerken anlamamıştım ama sonradan düşününce o eksikliğin senaryodan kaynaklandığını anladım. Hikaye biraz sıradandı.
Yine de izlemesi keyifli bir seyirlik,
Star Trek Into The Darkness / Bilinmeze Doğru Star Trek
Yönetmen: J.J. Abrams,- Tür: Bilimkurgu, aksiyon, macera
- Yapım: 2013, ABD,
- Oyuncular. Chris Pine, Zachary Quinto, Benedict Cumberbatch
- Süre: 130 dk
“Atılgan gemisi mürettebatıyla dünyaya geri çağrılır. Ama karşılaştıkları manzara, çok güçlü bir terör örgütünün donanmalarını ve ona bağlı olan her şeyi yerle bir ettiği bir faciadır. Kaptan Kirk’ün bitirmesi gereken şahsi bir kavgası vardır ve bu tek kişilik kitle imha silahını bulmak için aramaya koyulur. Hayatta kalmak ile ölüme teslim olmak arasında mekik dokuyan kahramanlar, bu macerada aşk, dostluk ve fedakarlıklar sınavlarından geçeceklerdir. Kirk tek ailesi olarak nitelendirdiği müretebatı için fedakarlığın anlamını yeniden sorgulayacaktır.”
Filmi aslında TV’de görünce tesadüf eseri izledim. Bilimkurguyla aram pek iyi değil ve ilkini de izlememiştim ama bir kere başlayınca sardı ve sonuna kadar seyrettirdi. Gişede büyük başarı elde eden, listelerde “top” sıralarda yer alan film teknik açılardan başarılıydı ama senaryo tartışılır. Pek bilgi sahibi olmadığımdan üzerinde çok konuşamayacağım ama bana herhangi bir şey katan filmlerden olmadı diyebilirim.
Prisoners
Yönetmen: Denis Villeneuve,- Tür: Gerilim,
- Yapım: 2013, ABD,
- Oyuncular. Hugh Jackman, Jake Gyllenhaal, Viola Davis
- Süre: 153 dk
“Maccachusetts eyaletinin Brockton bölgesinde, Şükran Günü’nü kutlamak için bir araya gelen Dovers ve Birches aileleri her şeyin yolunda gittiği bu yemek esnasında korkunç bir haberle altüst olurlar. Gecenin ilerleyen saatlerinde ailelerin iki küçük kızlarının kaybolması sonrasında panik dolu anlar yaşanır. Saatler ilerler, ancak kızlar halen daha ortada yoktur ve durum kaçırılmış oldukları gerçeğini kuvvetlendirir. Polise başvursalar da hızlı ve nitelikli bir sonuç alamazlar. Keller Dover ise bir hayli panik içerisindedir ve polisin çabalarını yetersiz bulup adaleti kendi elleriyle aramaya karar verir. Genç ve başarılı dedektif Loki’den de yardım isteyen genç adam, kendini suçlu ve masumun birbirine karıştığı oldukça şaibeli bir davanın içerisinde bulur.”
Bu yazıyı hemen film biter bitmez yazsaydım, içimin karartısından başka bir şey anlatamazdım. Yine karartıdan başlayayım: Filmin karanlık atmosfer mükemmel. Görüntüler, renkler, mekanlar harikulade seçilmiş. Aynı şekilde cast çok başarılı oluşturulmuş. Jackman azıcık abartılı oynamış gibi gelse de, tüm oyuncular gerçekten gergin bir iki buçuk saat geçirtmeyi başardılar fakat film benim için senenin iyileri arasına giremedi. Nedenlerden birincisi kurgusal hataların çok fazla oluşu, ikincisi ise senaryonun zayıflığıydı. Her ne kadar yarattığı gerilim dolu atmosfer başarılı olsa da hikaye bir yerden sonra tıkandı ve sona kadar yarattığı gerilimin rüzgarıyla gidebildi.
20 f 2014 | Sinema
Yönetmen: Jehane Noujaim - Tür: Belgesel
- Yapım: 2013, ABD, Mısır
- Oyuncular: Khalid Abdalla, Magdy Ashour, Aida Elkashef, Ahmed Hassan, Ragia Orman
- Süre: 99 dk
“Tahrir Meydanı?nda Mısırlı aktivistlerle tanışıyoruz. Ahmed, örneğin, enerji dolu genç bir adam, Magdy bir Müslüman Kardeşler üyesi, Khalid Abdalla ise tanınmış bir oyuncu. Meydan, duymaya alıştığımız kanlı savaş haberlerinin, seçimlerin, protestonun arkasındaki insanlara dair portreler ve kişisel hikâyeler veriyor bizlere. Son iki buçuk yıldır Mısır?ı kasıp kavuran şeyin yalnızca bir savaş değil, genç insanların haklarını geri almak ve vicdanlı bir toplum yaratmak için farklı cephelerde direnişleri olduğunu anlatıyor Meydan. Silah olarak yalnızca kameralara, sosyal medyaya, YouTube videolarına ve halklarını özgürleştirmek için sağlam bir kararlılığa sahip olan bu insanlar, aslında çok eski bir kavgayı yeni silahlarla kazanmaya çalışıyorlar. Bundan sonra ne olacağını hiçbirimiz bilmiyoruz. Ama hikâyenin ruhunu anlamak için, Meydan iyi bir başlangıç.”
Fragramanı tekrar izledim ve kalakaldım. Yazmaya başlayamadım. Film bittiğinde de salonda böyle kalakalmıştım.
Bu belgeseli 28 Mayıs 2013’ten önce izlesem çok farklı düşünürdüm belki fakat Gezi Parkı’nda toplandığımız o ilk günden beri; nedensiz yere biber gazı yediğimiz, uykusuz geceler geçirdiğimiz, öldürüldüğümüz o günlerden beri aynı kişiler değiliz. Bu yüzden belgeseli izlerken Mısır’lı direnişçilerin başına gelenleri iliklerime kadar hissettim. Tıpkı şu sıralar Ukrayna’da olanları izlerken hissettiğim gibi…
Şimdiye kadar Mısır Devrimi ile ilgili sadece yazılı ve görsel basından bilgi almış olanlar olayın ruhunu ve insani boyutunu kaçırıyor olabilir. Twitter ve facebookta’da eğer görsel bir paylaşım yoksa bilgilerin doğruluğu sorgulanır oluyor. İşte bu noktada Al Midan, 2011 yılından günümüze kadar Mısır’da ve Tahrir Meydanı’nda olan biteni direk meydandan görüntüler ve meydandakilerin konuşmaları ile aktarıyor.
Belgesel 2011 yılının Ocak ayında başlıyor. Mübarek’in dikdatörlük dönemi sonrası sokağa çıkanların direnişiyle istifası ve ilk defa demokratikleşme sürecine giren Mısır, istifa sonrası gelen baskıcı askeri rejim, askeri rejim dönemi ordu ile anlaşıp meydandakileri de kullanarak iktidara gelen Müslüman Kardeşler, sonrasında cumhurbaşkanlığı seçimlerini Mursi’nin kazanması ile daha da baskıcı yönetim anlayışı ve kendi yandaşlarını kışkırtması olaylarını Haziran 2013’e kadar anlatıyor. Daha özgür ve refah içinde bir Mısır için sokaklarda direnişte olanların, gelen gideni aratıra dönüşen makus kaderleri bir yandan, birlik olmanın umudu diğer yandan hissediliyor.
Neredeyse bir iç savaşa dönüşen ve iki yılı aşkın süredir devam eden direniş zamanında önce gaz, plastik mermi, derken gerçek mermilerle karşılaşan ve bir dolu kayıp veren direnişçileri izledikçe bir üzülür, bir umutlanır oluyorsunuz. Ve yaşananların benzerlikleri insanı dehşete düşürüyor.
Bu sene Oscar’da en iyi belgesel adayı da olan, yönetmenin şeffaflıkla ele aldığı belgeseli; içinde bulunduğumuz tarihe en gerçek belgelerle tanık olmak için mutlaka izleyin.
httpv://www.youtube.com/watch?v=umlJJFVgYVI
18 f 2014 | Sinema
Bu sene İf’in açılışını “İstanbul Hayali” isimli belgeselle yapmıştım. O kadar sevdim ki, ayrı bir yazı olarak ele aldım, hatta üzerine kitaplar alıp okumalar yapacağım. Başka çok seveceğim ve/ya hakkında uzun yazmak isteyeceğim filmler olursa yine ayrıca yazarım, fakat kısa bahsetmek istediklerimi Kısa Kısa serisinde bulabilirsiniz.
Neposlusni / Haylaz
Yönetmen: Mina Djukic- Tür: Romantik, Macera,
- Yapım: 2013, Sırbistan
- Oyuncular: Hana Selimovic, Mladen Sovilj, Daniel Sike
- Süre: 106 dk
“Sırbistan’dan gençlik isyanı ve ruh ikizliği üzerine yenilikçi bir film.
Leni ve Lazar, 20?li yaşlarının ortalarında, hayatlarına daha yön verememiş iki eski arkadaştır. Leni hafif depresiftir ve yaz mevsimini babasının eczanesinde çalışarak geçirecektir. Lazar 3 sene yurtdışında kaldıktan sonra kasabaya geri dönmüştür. Bir cenazede karşılaşan iki gencin aralarında bir kıvılcım çakar ve bisikletlerine atlayıp 10 günlük bir gezintiye çıkarlar. Bir yandan çok iyi anlaşıyorlardır, ama diğer yandan ilişkilerinin adını koymazlar. Arkadaşlık ve aşk, çocukluk ve yetişkinlik arasındaki buğulu bölgede gezinen Leni ve Lazar daha ne kadar böyle devam edebileceklerdir? Dünya prömiyerini Sundance Film Festivali?nde yapan Sırbistan filmi Haylaz, hikâye yerine anlara, tatlara ve hislere odaklanırken, yer yer bir müzik klibini, yer yer bir performansı, yer yer de Terrence Malick filmlerini andırıyor. Mina Djukic?in bu ilk filmi, gençlik isyanı, masumiyet ve özgürlüğe yaklaşımıyla da Çek Yeni Dalgası ve eski Yugoslav sinemasından izler taşıyor.”
Yönetmenin ilk filmi olan Haylaz, diyaloglar yerine vücut dilini ön plana çıkaran bir çocukluk aşkını Amerikan bağımsızları tadında anlatıyor. Haylaz, anı yaşayan, içlerindeki çocukla büyümüş bu ikiliye ilk dakikalarda alışıp, sonrasında yaptıkları bir çok abartı şeyi bile normal karşılayabiliyorsunuz.
İnsanın yüzünde bir gülümse bırakan yolculuk filminin, müziklerini, sinematografisini, oyunculuklarını beğendim. Senaryosu ise kendi içinde dengeliydi ama amacın bir hikayeden çok, hikayenin bir kısmını anlatmak olduğu kanısındayım. Ayrıca filmin içinde zamansız olarak beliren anlatıcıyı da çok sevdiğimi eklemeliyim.
Yönetmenin sonraki filmlerini merakla bekliyorum.
Under The Skin / Derinin Altında
- Yönetmen: Jonathan Glazer
- Tür: Gerilim, Bilimkurgu
- Yapım: 2013, İngiltere
- Oyuncular: Scarlett Johansson, Antonia Campbell-Hughes, Paul Brannigan
- Süre: 107 dk
“Jonathan Glazer’ın Birth’ün devamı niteliğindeki bu nefis filminde, ?dünyaya düşen kadın’ Scarlett Johansson’ın ta kendisi.
Scarlett Johansson dünyaya erkek otostopçuları yakalamak için gönderilmiş bir uzaylıyı oynuyor. Ne kadar donuk ve buz gibi görünse de, dolgun kırmızı rujlu dudaklardan kürk mantosuna noir filmlerinden çıkma bir femme fatale?den çok farkı yok aslında. İskoçya?nın ıssız mahallelerinde araba süren bu seksi kadının neyin peşinde olduğu ya da kim olduğu hakkında bir fikrimiz yok. Kült filmleri ve videolarıyla tanıdığımız Jonathan Glazer uzun yıllar sonra gene tuhaf ve görselliğiyle zihin açıcı bir filmle karşımızda. Halüsinatif ve rüya gibi sıfatlarını sonuna kadar hak eden film, sosyal gerçekçi bir arkaplanda oldukça tensel ve duyusal bir biçimde sizi yavaş yavaş içine çekiyor. Michel Faber?in aynı adlı kült romanından uyarlanan film, insan olmaya ve hissetmeye dair bir meditasyon adeta. Yarattığı etkiyle uzun bir süre derinizin altında kalacağı kesin!”
Bu filmi sevmeyenler olarak ana akım sinema insanı, deneysel ve sanatsal işlere kapalı kişi yaftası yiyeceğimizi biliyorum ve herkesin fikrine sonsuz saygılıyım ama sırf sinematografisi güzel diye bir filmi beğenemeyeceğim. Çok sıkıldım. “İnsana dair her şeyi anlatıyor” denilen konusundan hiçbir şey anlamadım, insana dair bir çıkarım da yapamadım. Tek ilgimi çeken Johansson’un oynadığı karakterin geçirdiği değişimi izlemek oldu.
Deneysel bir şeyler izleyeceğimizi bilerek gittik tabi ki ama en azından bir senaryosu olsaydı da o güzelim görüntüler, teknik açıdan çok başarılı sahneler ve Scarlett Johansson gibi bir oyuncu anlam kazansaydı.
Siddharth
- Yönetmen: Richie Mehta
- Tür: Dram,
- Yapım: 2013, Kanada
- Oyuncular: Rajesh Tailang, Tannishtha Chatterjee, Geeta Agrawal Sharma, Naseeruddin Shah
- Süre: 96 dk
“Oğlunun peşindeki bir babanın bitmek bilmeyen arayışı, hiç gitmek istemeyeceği bir yerde mi sonlanacak?
Sokaklarda fermuar tamiri yaparak hayatını kazanmaya ve iki çocuğuyla karısına bakmaya çalışan Mahendra, kendini bir anda ülkenin öte yanında bir yerlerde, karanlık sokaklarda oğlunu ararken bulacaktır. Mahendra, evin geçimine yardım etmesi için 12 yaşındaki oğlu Siddharth?ı başka bir kasabadaki bir fabrikaya kaçak işçi olarak göndermiştir. İki hafta sonra dönmesini beklediği oğlu gelmeyince, Mahendra kendini sokaklara vurur. Siddharth belki de çocuk tacirlerinin elindedir. Ebeveynlerin çocuk sevgisinin sınırsızlığını, umutsuzluk çizgisini umuda çevirmeye çalışarak anlatan film, Hindistan?ı köşe bucak dolaşan bir babanın, gerçeği asla kabullenememe hikâyesini anlatıyor. Film, yönetmen Mehta?nın bir taksiciyle gerçekleştirdiği sohbetten esinlenerek beyazperdeye uyarladığı gerçek bir olaya dayanıyor.”
Digiturk Galaları kapsamında gösterilen filmi yönetmeni ile birlikte izledik. Film başlamadan önce “Çok kişisel bir hikaye gibi görünebilir, ama değil. Dünyaya dair bir göndermesi yok gibi gözükebilir, ama var.” diyerek ipucu veren yönetmenin ne demek istediğini, film boyunca anladık.
Hepimizin elimizden telefonunu düşürmediği bir çağda, kaybolan oğlunun bir resminin bile olmaması, oğlunu kaçırdıklarını tahmin ettiği pek bilinmeyen bir bölgeyi sora sora öğrenme çabası, çocuk işçiler, çocuk kaçırılmaları, parasızlık ve geçim sıkıntısı gibi konuları hikayenin odağına alan film, oldukça hüzünlü, bir o kadar da düşündürücü bir çalışma olmuş.
