İki Dans Gösterisi: Maria Pages ve Anadolu Ateşi
Şimdi Dünya’nın en saçma şeyini yapıp, klişe tanımıyla elma ve armutu kıyaslayacağım. Zira sürekli dans gösterisi izleyen biri değilim ve yakın aralıklarla iki gösteri izleme şansım oldu. Bu konudaki sığ bilgilerimle bir takım eleştirilerde bulanacağım, affola. // 13 Aralık’ta CRR Konser Salonu’nda ünlü flamenko dansçısı Maria Pages’in gösterisi ve 13 Şubat Cumartesi günü Ataşehir’deki Ülker Sports Arena’da Anadolu Ateşi’nin 15.yıl gösterisi
Erkan Oğur & İsmail Hakkı Demircioğlu Konseri
Erkan Oğur’u kardeşim ve ben çok severiz. Zaman zaman çeşitli karma konserlerde dinlemişliğim vardı fakat direkt kendisinin konserine hiç gitmemiştim. İsmail Hakkı Demircioğlu’yla sahne alacaklarını duyunca gidelim dedik. Fırtınalı ve hafta ortası bir İstanbul’a göre bence aşırı dolu (2500 kişilik salonun %80i civarı..) olan salon sessizce iki üstadı bekledi ve ilk şarkıdan itibaren derin bir sessizlikle dinledik.
88.Oscar Töreni Adayları (Tam Liste), Tahminler ve Kazananlar
Sevdiğimiz Oscar ayları geldi… E haliyle gönül yayımızda bir titreme var. Senenin izlediğim filmleri aşağıda kırmızı renkli olanlar ve ayrıca yine bu izlediğim filmlerle ilgili kısa notlarım şu yazıda sıralı…
İzleme maratonunu yapalım, yorumları ve buradaki tahminler ilerleyen günlerde…
Görme Engelliler için Gönüllü Okuyucu Oldum!
Görme engelliler için kitap seslendirmek, senelerdir aklımda olan bir şeydi, Ve sonunda başardım. İlk kitabımı okuyup teslim ettim. Nasıl gönüllü olduğumu, kitabı nasıl ve ne kadar sürede okuduğumu, neler yaşadığımı ve deneyimlerimi, sorularınıza yanıt olabilmesi için paylaşıyorum.
Açık Sahne Olayını Pek Bi Sevdim
Gazeteci Tolga Akyıldız’ın düzenlediği Açık Sahne’lerden aslında uzun zamandır haberderdim. Nedendir bunca zaman gidememiştim. 18 Aralık’ta 8. defa etkinliğin yapılacağını duyunca arkadaşlarımla biletleri kaptık. Sahne alacak 20 isim/gruptan bir kaçı hariç diğerlerini daha önce canlı dinlememiştim. (Sevinç Erbulak’la Özge Borak’ı tiyatroda izledim, o sayılmaz!) Bu isimlerimlerin/grupların bir kısmını normalde dinliyorum, bir kısmını merak ediyordum, bir kısmını da hiç duymamıştım. Sanırım bu etkinliği eğlenceli kılan da bu keşfetme merakı oldu.
Uyuduğum Tiyatro Oyunları: Kısasa Kısas ve Sersem Kocanın Kurnaz Karısı
Tiyatro emekçilerine çok saygı duyuyorum ve iyi bir tiyatro izleyicisi olduğumu düşünüyorum. Fakat tiyatroya emek verenler kadar ben de seyirci olarak zamanımı ve paramı harcayıp, üstüne beklentilerle oyun izlemeye gidiyorum. E oyunları da beğenmeyince bir çift kelam etmeye hakkım olsun artık.
Geçmiş Zaman Olur Ki: Huysuz ve Dövüş Gecesi
Tiyatro oyunu diye gidiyorsunuz, elinize bir oylama cihazı veriliyor. İçeri bir giriyorsunuz, karşınızda adaylar. Önce görünüşlerine göre, sonra söylemlerine göre adayları oylayıp bir başkan seçmeye çalışıyorsunuz…
Haydi Çocuklara Yaşamı Doğayla Öğretelim!
TEMA Vakfı “Yaşamı Keşfediyorum!” ulusal yardım kampanyası ile doğadan kopuk yetişen çocuklarımızı doğa ile buluşturmak için bir proje başlattı ve hedefi 81 ilimizde 400 öğretmene ve 10 bin ilkokul öğrencisi çocuğa doğa eğitimi vermek.
Laço Tayfa’yı Bilenler Var Mı?
Aslında bir dolu başka yazı sıradaydı ama bugün durup dururken Laço Tayfa geldi aklıma. Şahsen önceki hayatımda çingene olduğuma çok emin olduğumdan klarnettir, perküsyondur bende acayip etki yapıyor. Sene 2002 iken ve henüz lisedeyken, İETT otobüslerinde walkman ile Laço Tayfa dinlememi bir tek böyle açıklayabilirim. Bu müziği damarlarımda hissediyorum!
Soytarılar Lear’ın Hikayesini Anlatırsa
İKSV geçtiğimiz seneki 19.Uluslararası Tiyatro Festivali’nde 450. doğum yılı sebebiyle Shakespeare oyunlarına yer vermişti. Festival için Sertdemir’den de oyun istenmiş ve ortaya Altıdan Sonra Tiyatro ve Pangar Tiyatro ortak yapımı “Soytarım Lear” çıkmış. Meşhur “Kral Lear” tragedyasını soytarılara anlattırıp çok daha grotesk ve karanlık bir hale getirirken, aynı zamanda soytarıların hareketli ve çılgın enerjisini sahneye taşımak istemiş. Yiğit Sertdemir ile ikinci karşılaşmam işte bu oyun ile oldu.
Ece Temelkuran’dan Bir Devrin Romanı
Darbe dönemi gençliğinin yaşadığı isyanı, karşıt görüşlerin birbirini anlamamaktaki ısrarı, ekonomik düzeylerdeki farklılıklar nedeniyle yaşanan ezilmişlik ve ötekileştirmeleri okudukça, bizim yaşımızdakiler için yaşadığımız en önemli günler olan, ve benim için hatıraları hala dün gibi taze olan, Gezi zamanlarını oldukça sık hatırladım. Tekerrürden ibaret olduğu sıklıkla hatırlatılan tarihi bol bol anarak bazı yaşananların zaman zaman azalsa veya unutulsa da var olmaya devam ettiğini fark ettim.
Televizyonda Ne İzlesek? #5
Yine bir TV rehberi ile karşınızdayım ve yine memleket televizyonlarıyla başlıyorum. Herkesin konuştuğu üzere televizyon sektörü garip günlerden geçiyor. Sürekli kalkan diziler, saçma bir reyting sistemine kurban giden ve/ya hak etmediği şekilde yüceltilen işler doluştu. Kendi işimi yaptığımdan günün her saati televizyona göz gezdirmişliğim var. Bir türlü çözemediğimiz gündüz kuşağı sorunu anladığım kadarıyla devam ediyor. Herhangi birisine 2 dakikadan fazla dayanamadığım programlar ve diziler mevcut.
12 Senede Çekilen Film: Boyhood / Çocukluk
12 yıl boyunca aynı oyuncular ve aynı ekiple çekilen hikaye, bir çocuğun 12 yıllık hayatını ve büyürken yaşadıklarını seyirci ile belgesel tadında paylaşıyor. Her geçen sahnede gözümüzün önünde büyüyen Ellar Coltrane, kariyerine çok derin bir giriş yaparken, pek sevdiğim oyuncular Patricia Arquette ve tabi ki Ethan Hawke’ın yaş almalarını seyretmek enteresan bir deneyim oluyor.
Kısa Kısa #24: Dramlar: The Judge, Deux Jours, Une Nuit ve A Day Late and A Dollar Short
Yine bir dram serisi ile karşınızdayım ama bu sefer daha hafif olanları ile. Duyguların hepsi insana ait, kaçış yok, buyurun:
Kısa Kısa #23 – Müzikaller: Jersey Boys, Into The Woods ve Walking on Sunshine
Müzikal filmleri genel olarak sevmiyorum. O hep aradığım gerçeklik duygusu yok oluyor, konsantre olamıyorum. Yine de sonuna kadar izlemeyi başardığım, senenin öne çıkan üç müzikali:
Kısa Kısa #22 – Dram: Still Alice, The Fault In Our Stars, The Immigrant ve The Disappearance of Eleanor Rigby :Them
Gerilimdir, senenin öne çıkanlarıdır derken bir kadın olarak kare asım ağlatmalı romantikleri unutmamam lazım. İşte sırada bu senenin romantik dramları.
Kısa Kısa #21 ? Gerilelim! Gone Girl, The Double, Nightcrawler ve The Treatment
Karşınızda senenin iyileri arasından seçtiğim 4 gerilim filmi:
Wes Anderson’ın Son Bombası : The Grand Budapest Hotel / Büyük Budapeşte Oteli
Filmi izleyeli sanıyorum bir yıla yaklaştı fakat hala bende bıraktığı tat mevcut. Benim gibi hafıza noksanı bir insanın izlediği bir filmle ilgili duygularını, üzerinden bu denli zaman geçmesine rağmen hatırlaması, filmin etkisinin ciddi bir ölçüsüdür.
İf’e Bilet Almaya Çalışırken Neler Oldu?
Normal şartlarda başlığı okuyan biri, “ne olmuş olabilir canımmm!” diyip şaşırabilir. Fakat söz konusu ülkemizde bir festival ve biletlerin satış noktası da Biletix olunca, hiç bir şey normal şartlarında olması gerektiği gibi olmuyor!
Geçen haftadan beri ateşim var, grip olmuşum, beynim burnumdan akıyor. Buna rağmen, yatağın içinde açtım bilgisayarımı filmlerimi seçtim, üstelik bu sene hepi topu 9 film seçtim, arkadaşlarımla paylaştım. Sonra kim hangi seansa geliyorsa organizasyonu yaptık. Söylendiği üzere 30 Ocak Cuma günü saat 10’da sürüne sürüne de olsa kalktım biletleri alayım diye. Yedi cihan ve sağır sultanlar dahil herkesin bildiği üzere sistemin çökeceğini biliyorduk ama umut fakirin ekmeği…
Kısa Kısa #20 – Senenin “dahi”leri: The Theory of Everything, Mr.Turner ve The Imitation Game
Bu sene iyi “dahi” filmi yaptı… Elimize nereye atsak bir mucit, bir sanatçı, bir bir şey… Bunlar arasından en ses getiren üçü için, buyurun:
