Gökbakar Kardeşlerden Yeni Film : Celal ile Ceren

Gökbakar Kardeşlerden Yeni Film : Celal ile Ceren

celalileceren

  • Yönetmen: Togan Gökbakar
  • Oyuncular: Şahan Gökbakar, Ezgi Mola, Gökcen Gökçebağ 
  • Tür: Komedi
  • Yapım: Türkiye,2012
  • Süre: 114 dk

30’lu yaşlarını süren Celal, Karaköy’de baba mesleğini sürdüren bir elektrikçidir. 30 yaş krizine yeni girmiş olan Ceren ise mobilya mağazasında çalışmaktadır. İkilinin uzun beraberliği ise 6 yıla dayanmıştır! Çevresindekiler artık evleneceklerini varsayarlar. Fakat Celal bir arkadaşının bekarlığa veda partisine gitmek isteyince ikili feci tartışır ve bozuşurlar. Ceren gitmesini istemese de, Celal kırk yalanla bir yolunu bulur ve partiye gider. Olay ortaya çıkınca Ceren ayrılmak ister; onu hala sevse de amacı biraz sevgilisinin burnundan getirmektir. Fakat hiç beklemediği biçimde evlilik baskısı altında kalmaktan şikayet eden Celal bir anda Ceren’i terk eder! 
Hayatının çoktan daha güllük- gülistanlık olacağını sanırken bekarlık günlerinde belalar da peşini bırakmaz. Ceren’i özleyeceği günler yakındır…. 

Şahan Gökbakar’ı çoğu kimse Recep İvedik ile tanır. Ben ise lise yıllarımda TV8’de yaptığı programlardan hatırlarım. Dönemin ünlü Gerçek Kesit programını, haber spikerlerini, Acun Firarda’yı tiye alan bir mizah programıydı. Gerçekten çok başarılıydı ve o dönemin gençleri arasında oldukça izlenirdi.  Sonra işte malum Recep İvedik serisi geldi…

Recep İvedik serisine büyük nefret besleyenlerden değilim. Evet belaltı olduğuna katılıyorum ama herkesten farklı olarak aşırı karikatürize Recep İvedik karakterinin Türkiye’de yaşayan kalabalık bir karşılığı olduğunu, dolayısıyla aslında bir toplum eleştirisi olduğunu ve  güldürdüğünü de görebiliyorum. Ve her filmi milyonlarca izlenen Şahan Gökbakar-Togan Gökbakar kardeşleri başkaları gibi dışlamak değil, tam tersi takip etmek ihtiyacındayım. Ayrıca erken yaşlarda, bu kadar büyük kitleleri etkileyebilen kimselerin her zaman daha başarılı işler yapabileceğinin umudunu taşıyorum.

Celal ile Ceren’in fragmanını gördüğümde nihayet bir hikayesi olan güzel bir romantik komedi izleyeceğiz diye düşündüm. O nedenle filmi vizyonda izlemek istedim. Aslında film çok güzel başladı. Özellikle Ezgi Mola çok başarılıydı fakat ilerleyen dakikalarda Şahan Gökbakar’ın Recep İvedik karakterine ve o filmdeki espri anlayışına çok yaklaşması filmi romantik komediden, belaltı esprilerle dolu bir filme çevirdi.

Filmin sonu ve başını nispeten daha çok beğendim. Arada ise “keşke hiç çekmeselermiş” dediğim sahneler oldu. Normalde ayıp sayılan ama sinemada yapınca güldürdüğü düşünülen hareketler ve kişilerin fiziksel görünüşleriyle dalga geçmeye  dayalı sahneler maalesef çok fazlaydı. Keşke o bölümleri daha dolu hikayelerle geliştirselerdi. Öte yandan Ceren’in kız arkadaşlarıyla, Celal’in erkek arkadaşlarıyla yaptığı sohbetler ve Celal’in annesi çok komikti. Gerçek hayatta yaşananlar bu sahnelerde güzel kullanılmıştı.

 

Ben bir filmin “iyi bir film” olabilmesi için öncelikle iyi bir hikayesi olması gerektiğine inanlardanım. Bu anlamda Celal ile Ceren iyi düşünülmüş, fakat oldukça eksikleri olan bir hikayeye sahip. Üzerinde biraz daha çalışılsaymış çok daha iyi olurmuş hissi veriyor.

Diliyorum bu kadar kişiyi salonlara çekebilen Gökbakar kardeşler, bir sonraki işlerinde çok daha güzel bir filmle karşımızda olurlar.

İyi seyirler,

 

 

Çağan Irmak’tan Dedemin İnsanları

Çağan Irmak’tan Dedemin İnsanları

dedemin insanları

  • Tür: Dram, Aile,
  • Yönetmen: Çağan Irmak
  • Yapım: 2011, Türkiye
  • Oyuncular:  Çetin Tekindor,  Hümeyra Akbay,  Mert Fırat,  Ezgi Mola,  Yiğit Özşener,  Gökçe Bahadır,  Zafer Algöz, Yiğit Arı,  Ünal Silver,  Ushan Çakır,  Mehmet Ali Kaptanlar,  Serkan Genç,  Durukan Çelikkaya,  Sacide Taşaner
Ozan, Ege’nin sevimli ve küçük bir sahil kentinde geniş ailesiyle yaşayan 10 yaşında bir çocuktur. Ailesinin kökenleri şimdi Yunanistan’a bağlı olan Girit adasına dayanmaktadır ve dedesi Mehmet Bey zamanında mübadele ile Türkiye’ye göçmek durumunda kalan Giritli bir göçmendir. Bu yüzden mahallede Ozan’a arkadaşları “gavur” diye seslenmektedir. Dışlanmaktan korkan Ozan ise gavurluğu reddederek “Biz Türküz!” diye ailesine ve dedesine kafa tutar.Yaşadıkları kasabanın saygın eşrafından olan Mehmet Bey ise çevresindeki herkese el uzatan, yardımsever biriyken torununun bu hırçın haline üzülmektedir. Kendisi henüz 7 yaşında küçük bir çocukken Giritten İzmir’e göç etmek zorunda kalan Mehmet Bey, şimdi torununa atalarının geçmişini, doğduğu toprakları ve içinde sakladığı özlemi Ege’nin mavi sularına bıraktığı şişelerle anlatacaktır… “
Çağan Irmak son dönemin en başarılı yönetmenleri arasında sayılıyor. İnsan hikayelerini ve aile ilişkilerini çok kırılgan,naif duygularla anlatan yönetmen, çalıştığı oyuncuların başarısıyla beraber kendini üst sıralara taşıyor.
Dedemin insanları, kendi geçmişini araştıran Çağan Irmak’ı mübadele yıllarına götürüyor, dolayısıyla da bizi… Günümüzdeki Ozan’ı gördüğümüz sahneyle açılan film, daha sonra Ozan’ın küçüklüğüne, Ege’ye götürüyor bizi. Mahallenin göçmen tuhafiyecisi rolündeki Çetin Tekindor kariyerinin en masum , dürüst ve şık karakteriyle karşımızda. Açıkçası inanması zor iyilikte bu aile babasına pek ısınamadım.
Fakat torunu rolündeki Ozan’ın o çocuksu gelgitleri, mutsuzlukları, büyükleri anlama çabası ve tüm bunları inanılmaz bir başarıyla canlandırması takdire şayandı. Aynı şekilde Hümeyra, Zafer Algöz, Gökçe Bahadır ve Yiğit Özşener mükemmellerdi.
Fakat filmin en beğendiğim bölümleri; mübadele yıllarının anlatıldığı, Mert Fırat ve Ezgi Mola’nın inanılmaz performansları ile göz doldurduğu, çekim açıları ve sahne görsellikleriyle baştan sonra özenildiği belli olan, bir dönem dedelerimizin yaşadıklarını büyük bir çıplaklıkla ortaya koyan sahnelerdi. Sırf o sahneleri tekrar tekrar izlemek için filmin DVDsini merakla bekliyorum.
Türklerin duygusallık damarını çok iyi bilen ve bu filminde de bunu yakalayan yönetmenin, yer yer güldürdüğü, çoğunlukla hüzünlendirdiği bu aile hikayesi ve dönem filmini izlemenizi tavsiye ederim.