• Yönetmen: Togan Gökbakar
• Oyuncular: Şahan Gökbakar, Ezgi Mola, Gökcen Gökçebağ 
• Tür: Komedi
• Yapım: Türkiye,2012
• Süre: 114 dk

30’lu yaşlarını süren Celal, Karaköy’de baba mesleğini sürdüren bir elektrikçidir. 30 yaş krizine yeni girmiş olan Ceren ise mobilya mağazasında çalışmaktadır. İkilinin uzun beraberliği ise 6 yıla dayanmıştır! Çevresindekiler artık evleneceklerini varsayarlar. Fakat Celal bir arkadaşının bekarlığa veda partisine gitmek isteyince ikili feci tartışır ve bozuşurlar. Ceren gitmesini istemese de, Celal kırk yalanla bir yolunu bulur ve partiye gider. Olay ortaya çıkınca Ceren ayrılmak ister; onu hala sevse de amacı biraz sevgilisinin burnundan getirmektir. Fakat hiç beklemediği biçimde evlilik baskısı altında kalmaktan şikayet eden Celal bir anda Ceren’i terk eder! 
Hayatının çoktan daha güllük- gülistanlık olacağını sanırken bekarlık günlerinde belalar da peşini bırakmaz. Ceren’i özleyeceği günler yakındır…. 

Şahan Gökbakar’ı çoğu kimse Recep İvedik ile tanır. Ben ise lise yıllarımda TV8’de yaptığı programlardan hatırlarım. Dönemin ünlü Gerçek Kesit programını, haber spikerlerini, Acun Firarda’yı tiye alan bir mizah programıydı. Gerçekten çok başarılıydı ve o dönemin gençleri arasında oldukça izlenirdi.  Sonra işte malum Recep İvedik serisi geldi…

Recep İvedik serisine büyük nefret besleyenlerden değilim. Evet belaltı olduğuna katılıyorum ama herkesten farklı olarak aşırı karikatürize Recep İvedik karakterinin Türkiye’de yaşayan kalabalık bir karşılığı olduğunu, dolayısıyla aslında bir toplum eleştirisi olduğunu ve  güldürdüğünü de görebiliyorum. Ve her filmi milyonlarca izlenen Şahan Gökbakar-Togan Gökbakar kardeşleri başkaları gibi dışlamak değil, tam tersi takip etmek ihtiyacındayım. Ayrıca erken yaşlarda, bu kadar büyük kitleleri etkileyebilen kimselerin her zaman daha başarılı işler yapabileceğinin umudunu taşıyorum.

Celal ile Ceren’in fragmanını gördüğümde nihayet bir hikayesi olan güzel bir romantik komedi izleyeceğiz diye düşündüm. O nedenle filmi vizyonda izlemek istedim. Aslında film çok güzel başladı. Özellikle Ezgi Mola çok başarılıydı fakat ilerleyen dakikalarda Şahan Gökbakar’ın Recep İvedik karakterine ve o filmdeki espri anlayışına çok yaklaşması filmi romantik komediden, belaltı esprilerle dolu bir filme çevirdi.

Filmin sonu ve başını nispeten daha çok beğendim. Arada ise “keşke hiç çekmeselermiş” dediğim sahneler oldu. Normalde ayıp sayılan ama sinemada yapınca güldürdüğü düşünülen hareketler ve kişilerin fiziksel görünüşleriyle dalga geçmeye  dayalı sahneler maalesef çok fazlaydı. Keşke o bölümleri daha dolu hikayelerle geliştirselerdi. Öte yandan Ceren’in kız arkadaşlarıyla, Celal’in erkek arkadaşlarıyla yaptığı sohbetler ve Celal’in annesi çok komikti. Gerçek hayatta yaşananlar bu sahnelerde güzel kullanılmıştı.

Ben bir filmin “iyi bir film” olabilmesi için öncelikle iyi bir hikayesi olması gerektiğine inanlardanım. Bu anlamda Celal ile Ceren iyi düşünülmüş, fakat oldukça eksikleri olan bir hikayeye sahip. Üzerinde biraz daha çalışılsaymış çok daha iyi olurmuş hissi veriyor.

Diliyorum bu kadar kişiyi salonlara çekebilen Gökbakar kardeşler, bir sonraki işlerinde çok daha güzel bir filmle karşımızda olurlar.

İyi seyirler,