Joaquin Phoenix’ten Oyunculuk Dersi : The Master
- Yönetmen: Paul Thomas Anderson
- Oyuncular: Joaquin Phoenix, Philip Seymour Hoffman, Amy Adams
- Tür : Dram
- Yapım. ABD, 2012
- Süre: 144 dk
Eski donanma subayı Freddie Sutton, tüm dünyayı alt üst eden II. Dünya Savaşı’nda cephede görev aldıktan sonra ülkesine döner. Fakat bundan sonra ne yapacağı, hayatını nasıl şekillendireceği konusunda kararsızdır. Tam bir boşluğa düşmek üzereyken The Cause tarikatının karizmatik lideri Lancaster Dodd ile tesadüfen tanışır ve ona tutunur. Sutton kısa bir sürede vaazlarıyla meşhur olan Dodd’un sağ kolu olur; başta neyin içine sürüklendiğini tam olarak bilmese de ilerleyen dönemlerde Master’ın önüne dahi geçecektir…
1950’li yıllara odaklanan yapım The Cause tarikatının din temelli faaliyetlerinin Amerika çapında yayılmaya ve gitgide popüler olmaya başlamasını merkezine alıyor. Senaryosu ve yönetmenliği, Kan Dökülecek filmi ile Oscar adaylığı da olan Paul Thomas Anderson’a ait olan filmin başrollerini Philip Seymour Hoffman ve Joaquin Phoenix paylaşıyor…
Yine yazmakta geç kaldığım bir film The Master…İzleyeli çok oldu. Artık yazamasam da olur derken film ödülleri bir bir silip süpürmeye başladı. E artık yazmasam olmaz…
Filmde eleştirilebilecek bir sürü şey var aslında ama su götürmez başarısıyla tek gerçek oyunculuklar. Phoenix ve Hoffman karşılıklı öyle bir döktürüyorlar ki, oynamaktan çok yaşıyorlar rollerini. Hatta Phoenix’in bu filmdeki performası okullarda ders olarak bile okutulabilir, o derece. Oscar’a aday olacağını, hatta ödüle en yakın isimlerden biri olacağını şimdiden söyleyebiliriz.
Dışarıdan bakıldığında basit bir hikaye gibi görünen fakat derininde savaş sonrası psikolojisinden başlayıp inanç ve egoya kadar insan psikolojisinin ögelerini irdeleyen The Master, Anderson’un kendine has/özgün anlatımıyla insanı içine çeken bir yapım olmuş. Özellikle uzun sekanslı sahnelerinde, neredeyse o odanın, yatın, evin içinde gibi hissettiriyor izleyenleri.
Müzik kullanımını biraz abartılı, akışını biraz yavaş, kurgusunu da biraz dengesiz bulmuş olsam da 2012’nin en derin filmlerinden biri olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca filmin sonunun çok manidar ve düşündürücü olduğunu da belirteyim.
İyi seyirler,
