5 f 2011 | Tiyatro
- Şehir Tiyatroları
- Yazan: Aziz Nesin
- Yönetmen: Tarık Şerbetçioğlu
- Oyuncular: Şevket Avşar, Binnur Şerbetçioğlu, Gökhan Eğilmezbaş, Ceylan Çete, İskender Bağcılar, Naci Taşdöğen, Murat Bavli, Rahmi Elhan,İbrahim Şirin, Tarık Şerbetçioğlu, Berna O. Demirer, Funda Köseoğlu, Abdullah Topal, Tuğçe Açıkgöz
“Aziz Nesin’in deyimiyle “izahı olmayan şeylerin mizahının yapıldığı” oyunda, Nuri Sayaner isimli mülayim bir memur emeklisi, ailesiyle birlikte monoton bir hayat sürmektedir. Aile bir taraftan geçim sıkıntısıyla diğer taraftan onları apartmandan atmak isteyen ev sahibiyle uğraşmaktadır. Tahliye davasını kazanan Sayaner ailesinin sevinci çok uzun sürmez. Ev sahibi, alt – üst kata yerleştirdiği adamlarla ve çevirdiği türlü oyunlarla apartmanı zındana çevirir. Nuri Bey, ailesinin ısrarları sonucu karakola gidip şikâyetçi olmak zorunda kalır. Yıllardır aranmakta olan “Toros Canavarı” adıyla nâm yapmış seri katil yerine, emekli memur Nuri Bey polisler tarafından derdest edilir. Nuri Sayaner’in karakola adımını attığı o geceden sonra herkesin kaderi değişecektir.”
Aziz Nesin’in mizahı önünde şapka çıkarmamak elde değil. Memleket tahlili o kadar kuvvetli ki… Trajikomik olayları hem gerçekçi, hem de bir o kadar komik yazmış ki.. Bir yandan Nuri Bey’e acıyor insan, diğer yandan başına gelenlere gülmeden edemiyor…
Açılış sahnesinde Toros Canavarı lakaplı seri katili ve yaşamından bir kesiti 3 dakikalık, izlediğim en başarılı açılış sahnelerinden birinde izleyerek başlıyor oyun. Işık, müzik, sahneleme stili harikulade olan bu bölümden sonra memur emeklisi Nuri Bey ve ailesinin evine konuk oluyoruz. İlk yarıya kadar uzun diyaloglar oldukça yorucu oluyor ve neredeyse bir buçuk saate yaklaşan birinci perde sıkılmanıza neden oluyor.
İkinci yarıda ise, içinden çıkılmaz bir hal alan olaylar, hikayeye dahil olan gazetecilerle beraber şenleniyor. Seyretmesi çok daha keyifli sahneler geliyor.
Oyunculuklar, müzik kullanımı ve açılış sahnesi çok çok başarılı olan oyunda, oyunun süresi ve klasik sahnesi vasat bulduğum yanlar oluyor. Bir de eklemem gerekir ki, gözlerim hep Kemal Sunal’ı arıyor…
İyi seyirler…
30 f 2010 | Müzikal, Tiyatro
- Şehir Tiyatroları
- Yazan: Aziz Nesin
- Yöneten: Y.Kenan Işık
- Oyuncular: Bahar Özge Göze, Berk Samur, Berna Adıgüzel, Can Doğan, Derya Kurtuluş, Doğan Şirin, Ergün Işıldar, Ezgim Kılınç, Göksel Arslan, Hamit Erentürk, Hasibe Eren, Kahraman Acehan, Mehmet Bulduk, Mert Turak, Mevlüt Demiray, Murat Güreç, Murat Üzen, Nur Saçbüker, Nurdan Kalınağa, Okan Patırer, Osman Gidişoğlu, Özge O’Neill, Özgür Efe Özyeşilpınar, Reyhan Karasu, Savaş Barutçu, Selin Türkmen, Senem Oluz, Şevket Avşar, Tankut Yıldız, Tolga Coşkun, Tuğrul Arsever, Volkan Ayhan, Yalçın Avşar, Yasemin Güvenç, Yılmaz Arda Alpkıray
Şehir tiyatrolarının yaz oyunları kapsamında Harbiye Açık Hava’da oynanan büyük usta Aziz Nesin’in devlet-vatandaş ilişkilerini müthiş bir şekilde gözler önüne seren, güleriz ağlanacak halimize oyunu Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz’ı müthiş bir akşamda izleme fırsatı buldum.
Daha önce filmini (1974, Halit Akçatepe’li versiyonunu) ve hangi grubun oynadığını hatırlamadığım bir tiyatro versiyonunu televizyondan izlemiştim.
Başına gelecekleri bilmeme rağmen Yaşar’a üzüldüm, güldüm… Genelde oyunlarda olur olmaz alkışlarden pek hoşlanmamama rağmen, referandum sonrasının büründürdüğü hava nedeniyle bazı göndermelerde kendimi tutamadım, ellerim havada alkışı patlattım. Öyle bir zamandayız ki, ve Aziz Nesin öyle büyük ve öngörüşlü bir adammış ki… Maalesef 1977 yılında yazılan bu romandaki devlet anlayışı halen aynı… Çok üzücü çok…
Oyun yaklaşık 3 saat sürdü. Ve hemen hemen tüm sahneleri Yaşar’ı oynayan Mert Turak tek başına aldı götürdü. Kendisini daha önce Romeo ve Juliet‘te de izlemiş ve performansına şapka çıkarmıştım. Yine oldukça iyiydi ama çok gerilerden izlediğimden oyuncuların mimikleri hakkında maalesef pek bir fikrim olamadı. Fakat oyun metninin ve başrol oyuncularının tüm başarısına rağmen bazı sahneler fazlaca uzadı, tekrarlar zaman zaman sıkıcı oldu.
Herkese bu müthiş trajikomik hikayeyi izlemesini (ya da kitabı okumasını, yada filmi izlemesini… ) tavsiye ediyorum.
Kenan Işık?ın yazdığı gibi ?Belki de ?Asıl Yaşamayan? ve toplumun huzuru ve mutluluğu adına yaşaması elzem olan ?Bürokrasi?dir?
Konusu:
“Yaşar, okula başlarken nüfus kaydına göre ölmüş olduğunu öğrenir. Bundan sonra hiçbir olayda da yaşadığını anlatamaz. Ama iş babasının vergi borcunu ödemeye gelince “resmen ölü” olduğunu söyleyip kurtulamaz da… Sevdiği kızla evlenemez, çünkü nüfusta kaydı yoktur. Babasından kalan mirası alamadığı gibi, yaşadığını ispat için başvurduğu bürokrasi girdabında kaybolur. Baba olur, oğlunu nüfusa kaydettiremez ve memura hakaretten düştüğü cezaevinde hayatı öğrenir. Büyük mizah ustamız Aziz Nesin’in devlet-birey ilişkisini sorguladığı bu oyunda, “vatandaş” Yaşar’ın bürokrasi karşısındaki ezikliği anlatılıyor. Sonunun” neden, nasıl, ne zaman” yaşanacağını merak ediyorsanız beklemeye gerek yok.“
